user_mobilelogo

Prins Wout I

 

 

 

 

't Prinselééve van Prins Wout I

Blij verrast waren en zijn Miriam en ik na het geweldige onthaal dat we kregen op het Prinsenbal. Aan mij de eervolle taak om dit jaar over het Kieveloeëte-rijk te heersen als Prins Wout I - 2005! Ik wil jullie dan ook op de eerste plaats van harte bedanken voor jullie leuke en spontane reacties die Miriam, Ralph (reserve Adjudant) en ik hebben gekregen. Want echt niemand had dit verwacht en dat is ook het mooiste. Je ziet dan al die verbaasde gezichten van alle mensen aanwezig, echt super!

Ook een bijzonder woord van dank aan het comité, Vorst Joost, Adjudant Henk, de raad van elf, Hofkapel Goe Gehusseld, Flame en natuurlijk de dames.

Verder wil ik nog mijn voorganger Prins Twan I van harte bedanken voor zijn geweldige Prinsschap van vastelaovend 2004.

De vasteloavend 2005 staat al weer voor de deur en ik heb er een heel goed gevoel over dat het een spetterend en onvergetelijke tijd zal worden. Samen met jullie Méélse mensen moet dat ook zeker gaan lukken. Wij komen elkaar vast en zeker nog vaak tegen bij de verschillende activiteiten die door de Kieveloeët georganiseerd zijn. En vooral met die drie dolle dagen maken we er dit jaar een echte knaller van!!!

En vergeet vooral niet mijn spreuk:

“Al haale ge ’t utj ouw tiën, tot ’t leest óp de bieën”

Wa was dè toch een geweldige aovend, vanaf ’t uurste moment tot ’t leeste. Ge beent dur al weke mi bezig en ge macht tege niemes wa vertelle op ons pap, mam en Miriam noa natuurlijk. Zij moose wal achter min beslissing stoa want zij wére dur dan ok bij betrokke of ze wille of nie, mer gelukkig wón zij mij hier wal mi bij stao.

En toen was ’t zo ver, 8 januari de ganse dag mi wa ditjes en datjes bezig geweest um mèr nie te veul an de ènkommende aovend te denke mèr kreeg toch af en toe wa zenuw perikkelen.

’s Aovends was dur gelukkig darte op de tv dus dór kon ik toen min gedachte op zette wa mij toch wal geholpe hè. En dan komme ze ouw hale, snel in dè pak hijse en onder une jas verschole same mi Miriam nor de Kuttel hin. Nog wa latste instructies in de keuke van de Kuttel en dan en de bak. Slalommend dur de mense die allemol dur ’t masker hin probere te kieke um te zie wie gè bent, op weg nor ’t podium wor Vorst Joost me op stong te wachte.

Toen de onthulling en de ontlading, ’t sterkte mij behuurlijk um zón gejuich en gesjrew te huure echt super. Iedereen ha ik denk ik wel verast mer ging toen nog iemes verasse, Ralph mog vur die aovend min Adjudant zin en dè hè tji gewete ok. Kieveloeët hier nog hartstikke bedankt vur. Miriam mog ik vervolgens nog speldje van de kieveloeët opspelde en een bos bloeme uvverhandige um dè zij same mi mij nog een enorme drukke tidj tege moet gi.

De receptie koos toen beginne en dór werd goe gebruuk van gemakt, anderhalf uur hande schudde, mer wa nog sjonner was, vroalie kusse man wa heb ik genote. De rest van de aovend kon er gefest weere en mi Peter Daniëls die mij meerdere male op de nek viet werd in een polonaise dur de zaal gegoa. Pé ik hoop dè ge nie al te veul last van ouw rug het mer in ieder gaval bedankt.

Toen ’t bij de kuttel te laat was geworre trok dur een grote stoet nor de Molebaan hin wor nog effe verder gefest woor, de aaw prinse sjote nog wa vuurwerk en dè was ’t enzie werd.

Langzaam mer zeker liep ’t leeg mer als leest en dizze groep wil ik extra bedanke ware min vriendegroep. Verder iedereen bedankt vur alle Felicitaties, mailtjes, smsjes en bloeme die ik de afgelope dage gekrege heb, nou zie gè pas echt dè de vasteloavend in Méél enorm lééft.

Zo, zaterdag morgen ging de wekker weer want er stond weer van alles op de planning. Nog een beetje loom van de avond van te voren want we waren bij de Vangrail geweest. Daar stond namelijk de schraveleliedere avond op het programma en dat was weer gezellig. De polonaises trokken volop door de Vangrail heen en de muziek was natuurlijk schitterend. De uitslag van die avond: op 3 Èngesjoote Wild, 2de Kumtjie en de terechte winnaar Óngerakkesen Doorst. Dus genoeg reden om er een feestje van te maken.

’s-Morgens om 10 uur ging ik als eerste naar Automobielbedrijf Joosten want daar stond wat leuks op me te wachten. John Koopmans had voor mij een dikke Nissan Terrano beletterd met mijn naam, spreuk en nog diverse andere dingen geregeld. Met deze Prinsewagen zullen jullie mij de gehele carnaval rond zien crossen. John bedankt!!

's-Middags ben ik nog even naar de repetitie van de Kééj Knappe Kwéékmiddig gaan kijken, en daar lopen al wat talenten rond. Hartstikke leuk om de jeugd zo fanatiek bezig te zien dat beloofd wat voor de toekomst.

Zondag morgen half elf lekker trainen na een avondje stappen, even het luie zweet eruit persen. Heb weer leuke reacties gekregen over mijn prinsschap en kon de trainer meteen informeren welke dagen hij het zonder mij zal moeten doen.

's-Middag half twee naar de Kééj Knappe Kwéékmiddig en daar was het op en top gezellig.

Dat wat ik gistermiddag al gezien had kwam nu nog sterker naar voren, mega fanatieke jongeren die daar zomaar even een goed ingestudeerd optreden op het podium gooide. Nou, petje af, stond er wel van te kijken. Ik zou zeggen ga zo door en dan blijft de carnaval ook in de toekomst hier in Méél sterk leven.

De Bónte vréjdigaovend heb ik achter de rug en ik kan terug kijken op een fantastisch feest en met mij vele anderen. Vanaf het begin tot het einde bleef de zaal rustig en dat was terecht want de artiesten die op de Bonte aovende optreden zijn echte ras artiesten.

De Méélse en ook de buiten Méélse artiesten waren op en top. Het publiek hing aan hun lippen en ik samen met de rest van de Kieveloeët ook. Ik verklap niet te veel want vanavond is de zaal weer uitverkocht en laat het voor die mensen een verrassing. De Érpelemeendjes slingerde de polonaise eens goed aan en het ging na de optredens nog wel even door. Al met al weer een prachtige avond en ik verheug me al op vanavond.

Net zoals vrijdag was het ook gisteren een onvergetelijk feest. Het heeft toch wel zijn voordelen om alles nog een keer te horen. Je vangt dan toch dingen op die je de dag ervoor gemist hebt. Het is mooi om te zien dat ook de Méélse optredens van een bijzonder hoog niveau zijn, de Érpelemeendjes, Giel, Toon en Perry en de winnende groepen van de liedjesaovend speelde de zaal plat.

Die Heimat Kapelle moest er weer flink aan om alles aan elkaar te lijmen en eventuele gaten zoals op de vrijdag op te vullen, mijn complimenten. Het publiek is ook een belangrijke faktor op zo’n avond want zij bepalen uiteindelijk de sfeer en die was ook deze avond uitmuntend. Voor mij kan de carnaval al niet meer kapot, dit is echt mooi.

Zaterdagmiddag vond er bij voetbalclub R.K.M.S.V. weer het jaarlijkse Éffebal plaats, waar ik als voetballer en lid van de culturele commissie natuurlijk met veel plezier van de partij was. 's-Morgens was ik nog terug gekomen van mijn ski vakantie in Oostenrijk waar ik samen met mijn vrienden een weekje de Piste’s van Gerlos op stelten had gezet. Bij het vertrek naar Oostenrijk na de Bonte middag werden Miriam en ik op een zeer leuke manier uitgezwaaid door de Kieveloeët en de nog aanwezige mensen, op het nummer dat door Plus Minnus op de Bonte avonden was gezongen werden we naar de Wouto gebracht.

Miriam, Vorst Joost en ik hadden voor vertrek nog snel een plannetje in elkaar gesmeed wat voor de rest van de Kieveloeët en de Méélse mensen natuurlijk geheim bleef. Ik had voor mijn vakantie zoveel bezorgd commentaar gekregen, dat ik maar voorzichtig moest zijn en geen been moest breken, wat ons op het idee bracht om dit in scène te zetten in de hoop dat me niet echt wat zou overkomen natuurlijk. Met Miriam haar achtergrond, ze werkt namelijk in het ziekenhuis als operatie assistente, was het niet moeilijk om aan gips te komen en Bart Nelissen had nog wel krukken staan en zo gingen we bij terugkomst in Meijel aan de slag. Ingegipst en wel kwam ik bij de Zwaan aan vanwaar we telkens vertrekken, en de Kieveloeët stond met open mond te kijken. Nadat ik toch de meeste ervan overtuigd had dat ik echt mijn been gebroken had konden we vertrekken naar het Éffebal. In alle ijver belde Erwin vd Beuken nog naar het bejaardentehuis om voor mij met de carnaval een rolstoel, versierd en wel ter beschikking te stellen wat zij zonder aarzelen deden.

Bij aankomst op het voetbalveld moest ik eerst weer de aanwezige jeugd en volwassenen ervan overtuigen dat ik mijn been echt gebroken had. De C.C. die er overigens fantastisch leuk op stonden, had speciaal voor mij een parcours uit gezet maar ik kon deze in mijn toestand niet lopen. Gelukkig mocht ik iemand van de Kieveloeët aanwijzen die voor mij ging lopen en Frits Berben was de gelukkige. Als een dolle stier schoot hij uit de startblokken, slalomde met bal om de paaltjes in een flits, sprong als een jong hertje over de poortjes en knalde zoals alleen een vrije trap specialist dat kan de bal door de hoepel heen. Frits, bij het eerste ben je van harte welkom. Het bal was geopend. Binnen werd de Éffe-prins bekend gemaakt en dat is voor dit jaar Prins Gido, waar ik overigens nog een super leuke tekening van heb gekregen. Toen Prins Gido de polonaise inzette besloot ik mijn grapje maar uit de doeken (gips) te doen en sprong achter Gido aan de polonaise in. Opgeluchte en lachende hoofden keerden mijn zijde op en het drong tot iedereen door dat het allemaal verzonnen was. Erwin kon de rolstoel weer afbellen en Frits krabde zich maar eens achter de oren omdat hij tenslotte het parcours had gerend. Dit mocht hij later overigens nog op radio P&M uitleggen. Onderscheidingen werden er over en weer uitgedeeld en er werd nog flink gefeest. De C.C. het bestuur en Prins Gido hadden leuke onderscheidingen en cadeau’s aan mij overhandigd. Maar ook de Kieveloeët kreeg een cadeau van de C.C. het was een bord met daarop residentie C.V. de Kieveloeët iets wat nog niet in hun bezit was. Mij vriendengroep Èngesjoote Wild kwam nog een paar nummertjes zingen en al feestend ging ook deze middag om. Pim Grol, C.C., Èngesjoote Wild maar vooral Prins Gido hartstikke bedankt.

Even opfrissen en meteen weer naar het mombakkesbal, wat een feest was dit weer. Het begon allemaal rustig want ja, het is ook erg warm en dorstig achter zo’n masker. Maar langzaam kwamen de meest originele en creatieve creaties binnen. Wat was er toch weer een werk gedaan om op dit bal te verschijnen ik heb werkelijk mijn ogen uit gekeken.

Je denkt dan op een gegeven moment wel te weten wie er zich onder welk masker schuil houd maar ik moest na de demasqué constateren dat ik er een paar keer goed langs zat. De jury had ook een moeilijke taak maar kwamen toch met deze uitslag mooist verklede persoon Plint Eastwood (Fred v Rijt), mooist geschminkt, Jan en Irma Ghielen en Mariet Smeets, en mooiste groep, de Mummies (fam. Hoebergen).

Ook weer aanwezig was natuurlijk de Mistery Guest en dat was mijn eigen zus Linda Beijers Slegers. De C.C. was ook hier weer duidelijk aanwezig en zette me weer in het zonnetje met nog een onderscheiding en een oorkonde met daarop een lidmaatschap voor het leven. De Aaw Prinse die als Duitse karnevals vereniging Grefrath waren verkleed gaven mij ook nog een onderscheiding. Dat ik niet iedereen herkende bleek wel toen er drie dames verkleed als cadeau’s op het podium kwamen staan. Één van die drie was Miriam en ik moest haar eruit zien te kiezen maar helaas voor Miriam ging ik er met Marij Arts vandoor. Helaas mocht ik haar van haar echtgenoot Twan niet houden. De Méélse carnavals-schlagers dreunde weer uit de boksen en het bleef nog lang druk in café d’n Dokter. Maar aan alles komt een einde en zo ook aan deze avond, ik heb weer genoten en met mij vele anderen.

Zondagmorgen werd ik eerst nog bezocht door Pieter Verstappen Sr., Koen Verstappen en Fred Bongers die mij de 54e vastelaoveskrant kwamen overhandigen. Normaal krijgt de Prins de eerste uitgave maar door mijn verblijf in Oostenrijk kreeg ik één van de laatste. Bij deze krant kreeg ik ook nog een schitterend cadeau, de prinsefoto met daaronder mijn Proclamatie helemaal ingelijst. Echt top, deze krijgt zeker een ere plaatsje.

De zondagmiddag was gereserveerd voor de Harmonie Eendracht die ook dit jaar hun Vastelaovesconcert hielden. Het thema wat ze aan hielden was, dieren, in alle stukken die ze speelden kwam wel een beestje in voor. Na de pauze liet de jeugd harmonie hun kunnen zien en dat mocht er wezen, heel goed gedaan. De toppers van de liedjesavond konden op deze middag natuurlijk ook niet ontbreken en dus traden Kumtjie, Nie Wisj, De Brummerkes, Óngerakkesen Doorst en mijn vriendengroep Èngesjoote Wild op. Omdat mijn zwager, Twan Beijers zo’n enorme fan van de Brummerkes is mocht hij op het podium mee zingen, wat een zang talent.

De woordvoerder van deze middag, Perry Leeuwerik, was af en toe toch wel van de leg. Nadat hij Nie Wisj al aankondigde als Nix’n schoten hem ook nog een paar keer de woorden Prins Twan i.p.v. Prins Wout uit de snavel, blijven oefenen Per, ik ben het nog een heel jaar. Ik kreeg deze middag ook nog een opdracht, ik moest binnen 2 minuten een vogelhuisje in elkaar timmeren en redde het nog net binnen de tijd. De polonaises denderde door De Zwaan en de middag werd feestelijk afgesloten.

Harmonie, ik ben er volgend jaar weer bij.

Met veel verdriet en ongeloof over het overlijden van Eric Schijven valt mij het Prins-zijn erg zwaar. Maar door het bezoek aan Eric gaven mij Resy en aanwezige familie en vrienden weer moed door hun vertrouwen in mij uit te spreken en mij te ondersteunen in deze moeilijke dagen. Met de gedachte en de weet dat Eric zelf een groots carnavalsvierder is wil ik ook samen met diegene die zo verschrikkelijk om hem rouwen een goeie vastelaovend vieren. Waar de herinnering aan Eric zijn lach, humor en zijn intens genieten hoog gehouden zal worden.

Ook de ondersteuning van de voetbalclub, selectie, Kieveloeët en van mijn eigen vrienden en familie sterkt mij enorm.

Aan iedereen die Eric een warm hart toedragen wens ik veel sterkte toe!

Woensdag 2 februari zijn we toch even naar het Zorgcentrum gegaan waar de wijsheid van Meijel maar ook Neerkant verzameld zit. Het programma was zo als het er stond afgeblazen maar om ook deze mensen toch weer iets mee te laten krijgen van de carnaval zijn we samen met de Ulewappers uit Neerkant op gepaste wijze aanwezig geweest om een babbeltje met de bewoners en personeel te maken.

Vrijdagmiddag heb ik een bezoek aan basisschool Den Doelhof gebracht en daar hebben deze bengels weer een glimlach op mijn gezicht weten te krijgen. Een geweldig ontvangst en het krijgen van al die kado’s en tekeningen vond ik erg leuk. Ik kreeg van een aantal leerlingen een mooi boekwerk kado waar mijn verblijf op de basisschool kort wordt samengevat. Zeg maar het zwarte boek. Kwatsj kwam nog optreden en een aantal artiesten van de Kééj Knappe Kwéékmiddig lieten hun kunnen op het podium zien. Ook prins Gido van het Éffebal stond weer volop te feesten, een echte Prins. Toen we iedereen uitgezwaaid hadden zijn we naar d’n Binger gegaan waar de oudere leerlinge al flink carnaval aan het vieren waren. De raad van elf, de Vorst en de Prinses van de Kéjsjeut werd hier bekend gemaakt en dit jaar is het Lieke Lalieu die de scepter zal gaan zwaaien. Van elke klas mocht een groep optreden en zij kregen de polonaises goed op gang. Ik heb weer goed genoten.

Na afloop zijn we nog samen met de leerkrachten, B&W en Goe Gehusseld een pilsje gaan drinken bij d’n Dokter. De Burger was natuurlijk ook aanwezig en heb hem vast warm gemaakt voor de sleuteloverdracht. De afsluiting was natuurlijk weer bij de Zwaan waar we nog een versnaperingetje kregen.

In de vooravond van die drie dolle dagen had ik nog enkele belangrijke dingen te doen. We begonnen in de kerk waar de vastelaovesmis gehouden werd, hier stonden we ook stil bij Erik waar ik de eer had om een kaarsje te ontsteken zodat Erik toch bij ons was. Ik stel het zeer op prijs dat de familie en vrienden van Erik hier aanwezig waren, dit heeft mij opnieuw het vertrouwen en de steun gegeven die mij de drie dolle dagen heeft door geholpen.

Na deze mooie en indrukwekkende mis vertrokken we naar D’n Binger waar ik de sleutel op ging halen, want zonder die sleutel had ik nog steeds niets te zeggen. In een volle Binger kon ik na het mooie voorwoord van Vorst Joost mijn plannen aan de toen nog Burgermeester Smulders kenbaar maken. Maar natuurlijk kreeg de Burger ook nog de kans om een weerwoord te geven en dat heeft hij naar mijn mening voortreffelijk gedaan. Toch gaven de Burger en zijn gevolgen mij het vertrouwen om drie dagen over ons Kieveloeëte-riek te regeren en overhandigde mij de Sleutel wat mij vanaf dat moment de macht gaf over Meijel. De Burger en zijn gevolg traden uit hun functie en gingen als Opper, Opper, Opper, Kieveloeëter en Opper, Opper Kieveloeëters het feestgedruis in.

Met de Sleutel in ons bezit vertrokken wij naar ons Zwaantje waar wij nog tot laat in de avond de overwinning gevierd hebben.

Op de eerste van de drie dolle dagen vond zoals ieder jaar de optocht plaats en het was perfect. De ingrediënten voor een succes formule waren allen aanwezig. Een grote optocht met veel deelnemers die onder het genot van een heerlijk zonnetje door de straten van ons Kieveloeëte-riek trokken waar ontzettend veel mensen op de been waren om deze prachtige optocht te bewonderen. Het was ontzettend leuk om ook mijn familie uit Asten en Heusden te mogen begroeten. Iedereen, buurtvereniging de Peelbaan, Familie, Vrienden, Team genoten en alle andere deelnemers bedankt voor jullie originele ideeën en vele werk wat jullie hier in hebben gestoken.

Na zo’n optocht moet je wel even bij komen en terwijl ik me even op ging frissen en wat ging eten moest de jury die de optocht beoordeelde, de winnaars op papier zetten zodat ik die later bekend kon maken. Maar eerst brachten wij nog een bezoekje aan d’n Dokter waar ik ook weer een paar onderscheidingen mocht weggeven. Één van die onderscheidingen ging naar mijn grote vriend en reserve Adjudant Ralph Verheijen hij weet zelf wel waarom! Nadat we hier nog even na gevierd hadden zijn we naar het Oranje Hotel verkast voor de prijsuitreiking van de optocht. Na de bekendmaking van de winnaars sloten wij de eerste dag bij De Zwaan na nog vele pilsjes af en keken we terug op een geslaagde dag.

Om half drie kwamen wij die dag weer bij elkaar bij De Zwaan om vervolgens een bezoek te brengen aan d’n Binger waar het Kéjsjeutebal plaatsvond. Hier waren veel jeugd met hun ouders aanwezig om te luisteren wie er allemaal een prijs had gewonnen met de optocht. Na deze prijs uitreiking had ik het zweet op mijn voorhoofd staan want elke deelnemer kreeg van mij een persoonlijke onderscheiding. De polonaises hoste door d’n Binger en als toegift heb ik nog samen met mijn nichtje Jenna en pete kindje Indy het carnavalsnummer van Èngesjoote Wild gezongen.

Hierna gingen we weer verder naar Colé waar al mijn familie leden, vrienden en iedereen die mij nabij zijn aanwezig waren. Hier heb ik na een korte speech mijn eigen Pa Wout en ma Toos onderscheiden voor al hun ondersteuning en liefde die zij mij al die jaren hebben gegeven. Maar ook mijn (schoon)ouders Ger en Truus die ook enorm veel werk aan mij hebben en waar ik bijna elk weekend overnacht, hadden een onderscheiding verdiend. Maar al die persoonlijke onderscheidingen die ik deze carnaval uitgedeeld heb, is door Martijn Grommen, lid van Èngesjoote Wild en maker van de melodieën van onze carnavals-schlagers ontworpen. En voor al die redenen heeft hij ook een onderscheiding verdiend en die heb ik hem dus met alle plezier omgehangen. Maar helaas moet je dan weer verder want als Prins zijnde heb je verplichtingen want iedereen wil je even zien en horen.

Omdat het toch al laat was begon de maag een beetje te brommen en zijn we dus met zijn allen met de bus waarin onze voorzitter Frits Berben opvallend veel te vertellen had over één of ander zoutzakken festival maar ik zal jullie de details besparen, naar De Engel die... gereden waar een prachtig verzorgt loopbuffet voor ons klaar stond. Na die geweldige maaltijd, gelukkig na die geweldige maaltijd, had Goe Gehusseld nog een opdracht voor mij in petto. Ik zou een onderscheiding krijgen maar moest om die te verdienen de linker voet van alle leden van de raad van elf wassen. Ik heb me niet laten kennen en ging dus volop aan de slag, met de daarbij geleverde borstel heb ik zo hard geboend dat het voetje van Math zelfs aan het bloeden ging. Na zo’n zware klus had ik die onderscheiding wel verdiend.

We verzamelde ons weer en gingen met de bus waarin Frits weer een etappe van het zoutzakken festival vertelde, richting mijn voetbalkroeg de Siem. Hier ging ik na alle gebeurtenissen met een dubbel gevoel naar binnen, maar eenmaal binnen voelde je de warmte van alle aanwezigen en viel de druk er een beetje van. Ook hier mocht ik twee mensen onderscheiden maar de eerste die ik wilde onderscheiden, Danny Boerenkamps had al de benen genomen dus ja Danny…. te laat! Maar ik had hier de eer dat ik niemand minder dan de kroegbaas zelf en lid van de C.C. Mart Gommans mocht onderscheiden. Mart je bent een gouwe gozer en hoop nog lang bij jou in de kroeg te kunnen komen.

Na de Siem hoefden we maar een stukje te lopen om bij onze volgende bestemming te komen, Wieke. Het kleine gezellige bruine café waar het enorm gezellig was en waar ik Rob Vercoulen van Goe Gehusseld mocht onderscheiden. Jan van Rijt was weer helemaal in zijn nopjes en stal de show met zijn mond harmonica optreden, knap hoor Jan, ik doe het je niet na. Eventjes glipte ik de drukte uit en ging met Noor die in de keuken stond een soepje eten. Dat ging er wel in, Noor dank je wel. Na de soep pakte we ons boeltje weer bij elkaar en keerde we een beetje later dan gepland terug naar Andrea, die de potjes bier al klaar had staan. Hier sloten we zoals elke andere dag onze tour door meijel af, en konden bek af in ons bedje vallen.

Ja, ik moest er weer aan geloven want om 10 uur werden we, voor mij toen nog om onduidelijke redenen, bij De Zwaan verwacht, terwijl het programma pas om één uur begon. De raad van elf had weer wat geregeld en we trokken in een lange stoet van de Kieveloeët, diens vrouwen en vrienden onder de muziek van Goe Gehusseld naar mij thuis. Ze hadden weer een opdracht voor mij, ik moest met een grote hamer een weipaal in de grond meppen maar omdat er niet voorgeboord werd en de vorst niet alleen naast me stond maar ook in de grond zat viel dit niet zo mee. Na wat geworstel met de weipaal kreeg ik een kado, het was een Rode brievenbus die ik aan die weipaal vast monteerde en waarin ik nu mijn eigen post in kan krijgen. Na een kopje koffie die mijn moeder in no time klaar had gemaakt konden we terug naar Herman waarna iedereen zich klaar kon gaan maken voor het Kieveloeëte Treffe van die middag. De kop werd door Miriam en mij afgebeten en vele optredens volgden, ik mag zeggen dat het een enorme gezellige middag was. Het thema van die middag was “de neus” dus daar moestje aandacht aan besteden om een heerlijke prijs te winnen, en niemand minder dan Mark van Rooij liep met deze prijs weg. Hij had namelijk een afgezaagde schoenneus op maar nu bleek dat hij hiervoor geen oude voor had gebruikt maar per ongeluk de goeie schoenen van Lizette had afgezaagd. Ik hoop Mark dat je de prijs aan Lizette hebt gegeven.

De vastelaovesvierder van 2005 mocht ik ook bekend maken en niemand minder als Koen Verstappen viel deze prijs ten deel omdat hij al zoveel jaren enorm veel voor de vastelaovend doet. Hij was hier zichtbaar mee vereerd, proficiat Koen.

Nadat we even zijn gaan eten vertrok de hele bende naar d’n Binger waar nog enkele ouders met hun kinderen aanwezig waren. Het zijn lange dagen voor de kleintjes maar natuurlijk ook voor de ouders die met hun bengels rond sjakken. Nadat we de microfoon vrij geworsteld hadden van de zoontjes van Kritiën van de Goor, zo vader zo zoon, konden we even een toespraak doen.

En toen op naar de Ketter, in de kelder van d’n Binger, waar de oudere jeugd het voor het zeggen heeft, vroeger Knaptoët genaamd. Vindingrijk zijn ze daar in ieder geval want de microfoon was stuk maar door de koptelefoon anders in te pluggen kon je deze als microfoon gebruiken. Als je zoiets uitvind en je zet je bovendien zo veel in voor de Méélse jeugd verdien je een onderscheiding. Ralf Hermans was die gene waar ik het over heb. Nadat ik maar een cd van de Méélse liedjesavond daar had gelaten omdat ik nog geen één carnavalsplaat had gehoord en ik in ruil daarvoor een petje van de Ketter kreeg, zijn we naar de Vangrail gegaan.

De rail mijn stamkroeg die met de carnaval omgedoopt wordt naar de Sjraveltempel, waar worst Thijs en Prinses Lennie aan de macht zijn. Lennie is trouwens ook bij mijn vriendengroep Éngesjoote Wild dus zij hadden dubbel feest. Worst Thijs deed het woord, nou ja… hij trachtte het woord te doen want volgens mij had hij te veel gebbelaartjes gehad. Na het gestommel van Thijs, die nu al 11 jaar Worst is en te kennen heeft gegeven dat hij stopt, hebben Prinses Lennie en ik elkaar onderscheidingen uitgewisseld. Verder kreeg Sharon Pijnenburg ook een onderscheiding omdat zo’n lekker potje bier kan tappen. Maar tot onze grote verrassing kregen Prinses Lennie en ik van Michiel van de Beuken namens Sjuppe Ellef een onderscheiding en deze onderscheiding krijgt bij mij een bijzonder plaatsje. Onze Opper, opper, opper kieveloeëter was ook aanwezig met zijn gevolg, zij volgde ons al geruime tijd en het leek mij wel leuk om hem juist hier in de Sjraveltempel de Kieveloeëts onderscheiding om te hangen omdat hij zich goed uit de verf heeft gedaan met zijn eerste vastelaovend. In middels was het al 11 over 11 geweest en moesten we de vastelaovend af gaan sluiten.

Hiervoor gingen we naar het monument van het Kievelmenneke waar we even bij stil bleven staan om kort terug te blikken naar een bewogen vastelaovend. Terug bij de Zwaan hebben we in besloten kring met de Kieveloeët, de dames en Goe Gehusseld onder het genot van een pilsje geschonken door Ger Koopmans een definitief einde gemaakt aan het officiële gedeelte van de vastelaovend want naar huis gingen we nog niet. Stefan de voorzitter van de fanclub van de Kieveloeët ook wel bekend als Mr Mallemolen, gooide nog enkele prachtige gedichten over de tafel met als hoogte punt het gedicht Muggetje.

De vastelaovend is nu echt voorbij en ik kijk terug op een bewogen en onvergetelijke ervaring, waar intens verdriet en groot geluk elkaar afwisselden. Dit zal mij en Miriam voor altijd bijblijven en ben ontzettend blij dat ik ja gezegd heb tegen de vraag of ik Prins wilde worden, en ben de Kieveloeët erg dankbaar dat zij mij ook het vertrouwen en de ondersteuning hebben gegeven.

Iedereen echt iedereen enorm bedankt!!!

KIEVELOEËTERS EN KIEVELOEËTERINNEN

De vastelaovend zit er nu echt op, drie dagen lang heb ik over ons Kieveloeëte-riek mogen regeren en dat heb ik met veel plezier gedaan. Voor mij en Miriam zal deze carnaval voor eeuwig bij blijven. Een bewogen vastelaovend waar intens verdriet en groot geluk elkaar afwisselden maar met de ondersteuning van onze hechte Méélse gemeenschap hebben wij een onvergetelijke levenservaring opgedaan, hiervoor onze dank.

Prins zijn over het Kieveloeëte-riek doe je niet alleen, daar worden heel veel mensen bij betrokken. Mijn buurtbewoners en buurtvereniging de Peelbaan kwamen meteen in actie na dat ik als Prins bekent was gemaakt. Met slingers, ballonnen, vlaggetjes, paraplu’s, een enorme boog en met een bord met daar mijn spreuk in gefreesd werd ons huis versierd. En ook met de optocht waren zij weer present. Mijn vriendengroep Èngesjoote Wild was ook nadrukkelijk van de partij, overal waar ik was zag je die kopjes weer voorbij schieten en ook zij deden mee aan de optocht. Als jullie een vervanger voor mij gevonden hebben hoor ik het wel. R.K.M.S.V. selectie, bestuur, Pim, en culturele commissie ik stel in het bijzonder jullie betrokkenheid zeer op prijs. Goe gehusseld, een bijeen geraapt zooitje, maar bij elkaar vormen zij een grote jonge en gezellige groep waar ik geen moment zonder zou hebben gekund. Zij gaven de carnaval en het binnen komen en verlaten van de kroegen die extra pakkende sfeer die zo onmisbaar is voor de vastelaovend. De dames van de Kieveloeët ook jullie enorm bedankt, want jullie volgen ons ook van kroeg naar kroeg en onder het feesten moeten jullie de mannen ook nog in de gaten houden.

Dan de mannen van de Kieveloeët, de raad van elf hebben mij ook de ondersteuning en adviezen gegeven waar ik veel aan heb gehad. Vanaf dag één hebben jullie mij bij gestaan. Het Comité met als voorzitter Frits Berben mag ik bedanken dat zij het aan durfde om voor een jonge Prins te kiezen en dat zij mij hiervoor het vertrouwen gaven. Als Prins zijnde is het belangrijk dat je er netjes en keurig opstaat en daar is één man verantwoordelijk voor, Erwin van de Beuken. De steek een beetje strakker maken, de veren wat rechter op zetten en dit en dat, en dat niet alleen voor mij maar voor de hele Kieveloeët. De man die U steeds links naast mij kon vinden is de man die veel werk aan mij gehad heeft. Mijn Adjudant, Henk Verbugt, week geen moment van mijn zijde en bezorgde mij bijtijds een lekker koud pilsje. Aan mijn rechter zijde kon je de man vinden die veelal het woord deed. En dat op een voortreffelijke wijze want dit is echt een gave. Ik ben blij en trots dat ik Joost Stemkens als mijn Vorst heb gehad, op momenten dat ik het niet meer wist, fluisterde hij een woordje in waar ik dan weer mee verder kon. Omdat je zo close met elkaar omgaat vorm je een in de loop van die dagen een speciale band, en ik mag denk ik wel zeggen dat ik een paar vrienden er bij heb. Mijn familie en die van Miriam hebben ons natuurlijk ook bijgestaan, maar in het bijzonder wil ik mijn ouders, Wout en Toos Slegers en die van Miriam, Ger en Truus Koopmans bedanken voor hun steun. Zus Linda, Twan, Jenna, Indy, broer Mark, Carlijn, schoonzusjes Moniek en Angeliek maar ook mijn Peet oom Harrie en Peet tante Engelien uit Heusden die de carnaval veelal in Meijel hebben gevierd enorm bedankt voor jullie bijdrage aan deze carnaval. Miriam ook jij bedankt voor al de hulp en steun die ik van jou heb gekregen, jij was er ook voor mij op de moeilijkere momenten.

Alle inwoners van ons prachtige dorpje Meijel nogmaals bedankt voor deze top carnaval.

De Bonte avonden, de optocht en alle andere momenten die ik samen met jullie gedeeld heb zullen mij nog lang bij blijven. Maar jullie zijn nog niet van mij af want in de aanloop van het 5x11 jarig bestaan van de Kieveloeët hebben we nog verschillende activiteiten in petto, dus…. Tot ziens!!

“Al haale ge ’t utj ouw tieën, tot ’t leest óp de bieën”

Prins Wout I.

Afgelopen weekend vierde de Kieveloeët zijn 5x11 jarig bestaan, en dat kon niet onopgemerkt voorbij gaan. De start van dit feestweekend begon zoals ook elk jaar op de 11de van de 11de. We kwamen deze vrijdag in alle vroegte bij Andrea bijeen om daar iedereen weer in functie te zetten. Van Cock Langstraat werd afscheid genomen en Mark van Rooij werd als nieuw lid geïnstalleerd. Ook Goe Gehusseld was weer van de partij, zij zaten zelfs om 9 uur 's-morgens al aan de frikadellen.

Toen we allemaal zo ver klaar waren vertrokken we naar de Basisschool om daar de groepen 6 op te halen van meester Frans, juf Anneke en juf Kim. Frits Berben, Pé van Bree en ik waren 2 weken daarvoor al een keer op bezoek geweest bij deze groepen om het één en ander over de carnaval en de oorsprong ervan uit te leggen, dus zij waren goed voorbereid. Onder muziek van Goe Gehusseld liepen we naar het Kievelmenneke waar we met de officiële opening konden beginnen. Daar aangekomen was het beeldje echter zo smerig dat ik hem maar eens een goede wasbeurt heb gegeven. Mijn witte pak werd er niet witter op.

Na wat toespraken zongen we met zijn allen het Limburgs volkslied en natuurlijk Lééve de Kieveloeët. De leerlingen van de groepen 6 hebben nog allerlei knutselwerken gemaakt en ik kreeg er alvast 3 overhandigd. Een onderscheiding, een Scepter, en een Mombakkes, alles had natuurlijk met de carnaval te maken. Deze en andere knutselwerken kun je nog bewonderen op de tentoonstelling. Er werd nog een mooi gedicht door enkele leerlingen voor gelezen en toen konden de kanons-schoten beginnen. Na een kleine hapering bulderde het kanon vervolgens toch 11 maal door de Dorpstraat en de kop was eraf.

Terug bij Andrea kregen de Raad van Elf, het Comité, de dames van de Kieveloeët, Goe Gehusseld en ik een schitterende onderscheiding voor het 5x11 jarig bestaan. De onderscheiding van de dames was tot hun schrik ietwat kleiner als die van de rest van de Kieveloeët maar Frits wees gelijk terug op hun plaats (op de achtergrond) en zo hoort het ook…. hé Frits. Na een heerlijk buffet waren onze buikjes weer rond genoeg om de kou te kunnen trotseren en we gingen met de opper opper opper Kieveloeëter Hans Smulders naar onze vredes-vruchtenboom die door vandalisme was vernield. Een nieuwe boom was door de gemeente ter beschikking gesteld en wel de Limburgse Boskriek. De Burger bewees maar weer eens een echte ambtenaar te zijn door meer hangend op de schop en pratend in plaats van werkend de boom te overhandigen, Hans Bedankt. Terug gekomen in de warme zaal kon het feest beginnen en dat hebben we nog wel enkele uurtjes gedaan.

Om 15.30 uur waren we weer van de partij om de gasten te ontvangen voor de feestvergadering, (wist toen nog niet dat het bestond, maar toch). De vergadering werd natuurlijk geopend en geleid door onze voorzitter Frits Berben. Een schitterend in elkaar gezette presentatie werd op groot scherm getoond. In deze presentatie werd met beeld- en geluidsmateriaal de rijke historie van de Kieveloeët doorlopen, elke Prins met spreuk en een kort verhaal met wat er toen leefde knalde van het scherm af.

Het eerste Jubileum boek mocht ik hier ook overhandigen en wel aan de vrouw van de oprichter van de Kieveloeët, de vrouw van Paul Pluijm, Annie Pluijm. Ook de sponsoren werden bedankt met het jubileumboek, bloemen en een Mééls klétske. Nadat er geen vragen voor de rondvraag waren werd de vergadering al zingend met Lééve de Kieveloeët afgesloten. Om ons voor de avond klaar te maken konden we ons aansterken met wederom een perfect verzorgt Buffet waar we met zijn allen flink van genoten hebben.

Het avond programma kon beginnen, er werden noch snel wat foto’s gemaakt met Goe Gehusseld en natuurlijk met alle oud Prinsen waar ik na 7 januari ook bij zal horen. Zo vaak komt het natuurlijk niet voor dat er zoveel Prinsen bij elkaar zijn dus dat moet vastgelegd worden. Dj Perry liet de boxen trillen en feest barste los. De Kieveloeët heeft speciaal voor dit jubileum een liedje gemaakt en dat werd ook hier weer ten gehore gebracht. Als je wil weten hoe het liedje gaat, ben maar niet bang, het zal nog geregeld te horen zijn op de komende festiviteiten.

Wie de nieuwe Prins wordt is natuurlijk nog een verrassing maar het moet gezegt worden dat het prinsen-pak Thijs Vaes wel goed staat, en hij ging er al helemaal in op. Meteen trok hij aan de kop van de polonaise door de zaal. Ook deze avond werd er nog tot laat in de avond flink gefeest, het is immers maar één keer een 5x11 jarig jubileum.

Zondagmorgen kwamen we licht aangeslagen bij de Bruin bijéén waar we gingen brunchen. De koffie was op dat moment zeer welkom en de soep en eieren en de rest wat voor ons klaar stond ging er met gemak in. Nadat we wat bij gekomen waren kregen ook wij het jubileum boek overhandigd, deze zal een ereplaatsje in mijn toekomstige boekenkast krijgen. Sjaak Derckx, de oudst levende Prins was bij ons aan geschoven omdat hij met mij, de jongste Prins, die middag de tentoonstelling mocht openen.

Aan gekomen bij de Truijenhof waar de tentoonstelling is konden Sjaak en ik aan het werk, de tentoonstelling werd middels het omhoog hijsen van een spandoek geopend. Binnen zijn prachtige oude en nieuwe foto’s en attributen te zien die de Kieveloeëte-historie rijk is, allemaal mooi in kaart gebracht door de vele vrijwilligers die menig uur hier in heeft gestoken. En mag wel zeggen dat het zeer de moeite waard is om één van de komende zondagen een kijkje te gaan nemen bij deze tentoonstelling. Aan bezoekers deze zondag niets te klagen, die waren er volop. Hier kan ook het jubileumboek afgehaald worden, dus komt allen want de boeken zijn er zolang de voorraad strekt. Na afloop van de tentoonstelling zijn we nog even terug naar het Oranje Hotel gegaan waar we het drukke maar zeker prachtige jubileumweekend afsloten.

Wat een feest was het ook dit jaar weer met onze eigen Méélse Liedjesaovend en omdat ik prins ben genoot ik dubbel. Veertien deelnames waren er maar liefst en die moesten voor aanvang nog loten in welke volgorde het programma die avond ging lopen. Dit resulteerde voor mijn eigen groep Èngesjoote Wild in de gevreesde veertiende plaats, maar ach ja, iemand moet het doen. Na wat bemoedigende woorden van Vorst Joost en mij aan de jury en de deelnemers kon de avond echt beginnen. Uit heinde en verre kwamen de mensen meegenieten van de liedjes en de sfeer die er op deze avond altijd is. Uit Scharendijke waren een aantal mensen, Helmond, Ospel en zelfs een touringcar vol uit Grashoek. Dat wil toch wel wat zeggen.

Iedere groep mocht twee keer optreden en je kon de gezonde spanning die er hier en daar in de lucht hing toch wel proeven. Naar mate de avond vorderde hoe drukker het werd en dus des te gezelliger. De avond vloog werkelijk om en het uur van de waarheid was daar. De jury had het dan toch voor elkaar gekregen, zij moesten bepalen wie er die avond met de presentatieprijs, derde, tweede maar vooral wie er eerste en dus de vertegenwoordiger van Meijel op de regionale liedjesavond op 14 januari zou worden. En nogmaals mag ik feliciteren, Krék goe met de presentatie prijs, De Knoetsórre met de derde, Nie Wisj met de tweede en vooral Óngerakkesen Doorst met de eerste plaats. Een in mijn ogen terechte winnaar. Na nog wat uurtjes gefeest te hebben was voor mij en ook veel anderen tijd geworden om de oogjes te sluiten en kon ik weer een streepje bij de geweldige activiteiten die ik allemaal als heerser over het Kieveloeëte-riek mee mag maken erbij zetten. Bofkont of niet….?

Afgelopen zaterdag kreeg ik, maar ook de Méélse mensen een mooi toetje op het 5x11 jarig jubileum van de Kieveloeët. Zes top buuts werden op het podium van d’n Binger ten toon gesteld, drie Limburgse en drie Brabantse. Doe er nog wat swungmakers in de vorm van zang en muziek bij, wat drank en wat heb je dan… precies, een super gezellige avond die een aanslag op je lachspieren is. Mijn afscheid als prins komt met rasse schreden dichterbij en een mooier afsluitende activiteit had ik niet kunnen wensen. Ik kan wel zeggen dat iedereen die hier aanwezig was een geweldige avond heeft gehad en die deze avond voorbij heeft laten gaan zeker wat gemist heeft, maar gelukkig komen de bonte avonden nog.

Op 7 januari vind het prinsebal weer plaats en zal mijn opvolger getoond worden, dus iedereen die dit live bij wil wonen moet deze avond niet voorbij laten gaan. Dan wil ik nog jullie als Méélse mensen hartelijk bedanken dat ik jullie prins heb mogen zijn en voor alle steun die ik de afgelopen jaar ontvangen heb door dik en dun. Ik kan terug kijken op een fantastische periode en ik denk ik nog lang plezier van zal hebben.

Op nieuwjaarsdag kwamen we, al dan niet met lichtelijke hoofdpijn, bijeen in d’n Binger om daar de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie bij te wonen. Na een rondje handje schudden en veel kussen zodat ik mijn alcohol-adem ook weer een beetje kwijt was begon onze opper, opper, opper kieveloeëter aan zijn toespraak. Blij verrast waren wij van de Kieveloeët toen bleek dat de vereniging wel een heel bijzondere blijk van waardering kreeg en wel de gemeentelijke legpenning. Het in stand houden van het Mééls dialect, het organiseren van talloze activiteiten zoals de bonte avonden en middag zijn een paar van de redenen dat de legpenning aan de Kieveloeët uitgereikt werd. Rede voor een feestje en zoals onze opper, opper, opper kieveloeëter al zo mooi zei, uitstel van executie voor mij.

Maar ook ik zou er uiteindelijk niet aan ontkomen dus gingen we met z’n allen naar De Zwaan waar ik aan de Wall of Fame bij gehangen zou worden. Een select gezelschap was mij al voor gegaan en nu was het de beurt aan mij om me te vereeuwigen aan deze wand. Ik dacht echter dat ik zelf voor de foto moest zorgen en had dus een bescheiden portret van mijzelf meegenomen zodat die hier opgehangen kon worden. Maar de spijker zat al in de muur en wel op een plek dat de door mij meegenomen foto niet zou passen, dus heb ik toch maar voor de foto gekozen die de Kieveloeët in gedachte had. Om het hele gebeuren van die dag te vieren en om het jaar goed te beginnen hebben we nog een bezoek gebracht aan het Oranje Hotel waar we onder het genot van een paar pilsjes de dag beeindigden.

Ja, kieveloeëters en kieveloeëterinnen, afgelopen zaterdag was het dan zover. Bij café d’n Dokter nam ik in een besloten kring afscheid als prins zijnde over het Kieveloeëte-riek. Hier kon ik rustig iedereen bedanken waar ik het afgelopen jaar zoveel aan gehad of te danken heb. Met lege handen ging ik echter niet weg want de culturele commissie van de voetbalclub waar ik ook lid van ben hadden nog een fraaie onderscheiding voor mij. En dat nadat ik die zelfde groep nog in mijn eind speech vergeten was…. FOUT. Ik hoop dat jullie me nog kunnen vergeven. Ook de raad van elf had nog een presentje voor mij. Bij het ophangen van de prins op nieuwjaarsdag had ik een nog al groot formaat foto met lijst bij me om aan de muur te hangen bij de Zwaan. Op raadselachtige wijze was die bewuste lijst op het einde van de plechtigheden verdwenen, ra ra wie zou die hebben? En ja hoor…, op mijn afscheid kreeg ik hem terug, met op de achterkant de complete raad van elf op foto. Geloof het of niet maar ik ben er nog blij mee ook, jongens bedankt.

Na mijn feestje bij d’n Dokter vertrokken we naar het Oranje Hotel waar de nieuwe prins de scepter van mij over zou nemen. Na een bedankwoordje richting alle aanwezigen werd ik als een bom ontmanteld, Frits trok me de scepter uit de handen en voordat ik kon protesteren hadden Joost en Henk me de steek en jas al uit getrokken. Daar sta je dan helemaal kaal, maar daar kwamen de oud prinsen al aan. Op de ski’s moest ik van het podium af en dat ging natuurlijk niet goed en ik brak me toch weer mijn been. De meest aantrekkelijke verpleegster die je maar kan voorstellen kwam mijn been in gipsen en ik werd voor verdere behandeling opgenomen in de Aaw Prinse kliniek. Vanuit mijn ziekebed kon ik nog wel zien wie de nieuwe heerser over het Kieveloeëte-riek ging worden. Tot mijn grote vreugde was het Fred van Rijt die als een duveltje uit een doosje op het laatste moment het podium sprong. Een betere prins kunnen we niet wensen en ik wil prins Fred II van harte feliciteren met zijn benoeming en ik wens hem en Silvie enorm veel plezier en succes.

Het afgelopen jaar, 2005 heb ik jullie prins mogen zijn en dat heb ik met enorm veel plezier gedaan. Dank jullie wel voor de steun die ik gekregen heb en voor de vele mooie herinneringen die ze nooit meer van me af zullen pakken. Ik heb Prins Wout d’n uurste mogen zijn en daar ben ik GRÖTS op!