Mòndigmèèrege han we afgesproke um Kieveloeëteles óp sjool te gééve èn groep 7 en 8. Nao dè we óns kórt veurgestééld han: Vorst Peter, Adjudant Hans, Prins Jeroen I, Rò van élleflid Jurgen en penningméster Fred begoose we drèk mi ‘ne póllónééze um d’r drèk goe in te kómme. Sjòn um te zie dè ‘t nòjt vruuggenóg kan zin vur ‘ne póllónééze.
We hebbe kleuriek vertééld övver de Kieveloeët, d’n óptocht en de Kéj Knappe Kwéékmiddig. Wòr toch al veul kinjer entóziejast övver ware. In iedere klas bleve we ‘n halef uurke en dan wir afslutje mi óns klublied en dòrnao de vóllegende klas vur ‘ne néie póllónééze en als mèr moejleker wéérende vroage.
Dè de vastelaovend lééft béj de kinjer is nòw zeker ‘n féjt. Ze weete wa minne spreuk inhééld en zin d’r héllemòl kloar vur geluuëf ik.
Als ge smiddes dan wir gòt wééreke dan witte ge hoe groeët ‘t versjil is. Wà sjòn dè we nie hoeve te kieze en dè we ‘t allemòl mee moochte make.
Prins Jeroen I
Mi alle klurre ééve bónt, hiele wéj de kievel rónd