De dóldwaaze dinzich - De afslutjing, die mèr gén afslutjing woor...

Émmel truch béj de Heere wéére we dierèkt nòr 'n poodiejum geléjt wòr wéj allemòl  óns afslutjende weurt doe:. Mi wéj bedoel ik vòrst Joliena èn prinsès Robin van de Véngneuze, prinsès Britt èn prins Niek van de Kéjsjeut èn minéjge saame mi atjuudant Mark èn vòrst Ron. Dizze leeste vat 't woort. Prinsès Britt èn prins Niek laote huu:re woe zéj zin gegrèùjt in ur ròl èn mi sjòn dangkweurt èn mi tussendör enne goejje grap neeme zéj afsjéjt van de vastelaovent. Gröts bén ik dè ik ur steek mach afdoe: èn de knoe:vels die dernao vóllege géft èn dè wéj van mekaar genoote hébbe. Prinsès Britt èn prins Niek èn netuurlek òllie rò van éllef: “DANGK, DANGK, DANGK dè ik òllie prins moocht zin, èn dè we SAAME enne fentastiessen titj hébbe maage belééve. Nòchmaals dangk èn òllie èn òllie fantastiesse aawers. 't Was 'n sjòn klupke.

Dan zin vòrst Joliena èn prinsès Robin èn de beurt. Vòrstin Joliena sprékt ur dangk utj èn de imoosies neeme 't övver. Tis sjòn um te zie: woe dizzen titj ur gerakt hi. As 'n ècht goe:j vòrstin hèrvat ze zich èn makt ur verhaol af èn géft vervólleges de miekrefoon èn ur prinsès Robin. Dizze zit nòw vól mi imoosies èn sjie:t mee vól. Ik vat ur goe vaast èn spréék ur wa bemoediggende weurt in. Ik kie:k de zaal in, èn zie dètter hél veul mènse vèèchte teege de traone. Di is wa vastelaovent duu, 'T RAKT ÒW. Ók ik kie:k nòr ur aawers èn zie: ók hier de imoosies. Ók Robin hèrvat zich èn sprékt hél sjòn weurt wòr de dangkbarhétj dervanaf spat. Ók krie:ch ik sjòn weurt van ur èn dè zal méj wér raake. Ók èn òllie allemòl: rò van éllef van de Véngneuze, begeléjding, gewèldig aawers èn netuurlek Robin èn Joliena, DANGK, DANGK vur dizze gewèldiggen titj die we SAAME hébbe maage belééve.

As ik vérrich bén mi min leeste weurt èn min groeët dangkbarhétj héb perbeere utj te drukke, zie: ik dè 't allemòl mèr laang hi geduu:rt. Nie vervéélent, hél sjòn, mèr den titj vlie:cht. We maage nòr boove vur de tradiesjooneele afslutjing. Allieën leeje van de Kieveloeët mi ènhang tréktsich truch. Wa dòr gebeurt, huu:rt béj de gehéjme èn de tradiessies van de Kieveloeët. Ik doe: dòr dus ók gén utjspraake övver, mèr neem van méj èn dè 't ieën van de biezónderste moomènte zin in 't Kieveloeëte-lééve. As alle steeke zin ingeleevert béj de veurzitter èn héj zin leeste weurt hi gesprooke gòn we nòr ónder. As ik boovenèn óppe trap stao, èn ik 'n slòk van min pilske wil vatte, huu:r ik de uurste klangke van Status Quo – Whatever You Want. De ópkómstmeziek van óns béj de Dólle Mòndich van de Siem. De toon is gezit, de tusjkómsteeke gòn dwars, de rie:m gé 'n tantje lósser, de witte bloezze gòn utje bóks, de booveste knuuëp van de bloes gòn lós, èn 't fést barst lós. Èn waffer 'n fést. Ik zie: hél veul joong, ik zie: mènse lache, ik zie: mènse in sirriejeuze gesprèkke, ik zie: zangduuwoos ónstao (klasse Mieke èn John), ik zie: póllónéézes, ik zie: hél veul geluk èn genót. Af èn toe mach ik ók 't poodiejum óp èn hép ik sjitterent övverzeecht. Wa 'n sjòn èn gewèldich mènse. Wörrum kan di nie aaltitj: mènse die geniette van mekaar, SAAME.

DJ Le Sjief drèèjt de beeste meziek. We gòn héllemòl lós èn geniette van mekaar. Knoe:vels wéére övver èn weer gegévve. As Lisette 'n èntal wc-dèksels mi min footoo övverhandicht èn ur twéllingbruu:r, minne zwaoger, èn minnen atjuudant, kómme béj ur béjde ók alle imoosies lós. Di rakt méj eenòrm. Sjòn um te zie: dè Lisette èn Mark eenòrm hébbe genoote van de afgeloeëpen titj èn dè zéj ók ur imoosies dòrvur durreve te toone, sjitterent.

't Verhaol hierboove verdient netuurlek énnech utjléch, want wòrrum zao Lisette 'n wc-dèksel mi min footoo gééve èn urre bruu:r Mark. Dè zit zoeë... Tis dinzich 8 noovèmber èn Mark bèèlt méj óp òf ik em kan kómme haale. Héj moet zinne vrachtwaage wéchbrénge nòr de graasj. Ik bén ellieën zèèlef nòch ónderweeges èn Mark bèèlt Lisette. Zéj kan Mark wal halle èn Fenne wil wal mee. Lisette wit dè ik dien aovent veurgestéélt gao wééreèn 't kómmietee, dus ók èn Mark, as prins van de Kieveloeët. Lisette vrèùcht tusse neus èn lippen dur óppe truchwéch: “Énne Mark, nòch planne dizzen aovent Mark?” Wòrróp Mark zi: “Ik krie:ch dizzen aovent te huu:re wie de néjje prins wért.” Fenne spitst ur òrre, zéj wit dan nòch nie dè de néjje prins urre bloetéjge vaader is. Fenne begeent èn 'n sórt krusjverhuuër wòrróp de énne vraoch óp den andere vraoch vóllecht. Óp de vraoch wa Mark allemòl moet doe: vur de prins zi Mark: “Ik moet de prins dringke gééve asjie doorst hi, ik moet de prins zégge wòr héj nòrtoe moet, ik moet de prins ééte gééve asjie hónger hi, ik moet zinne steek vaasthaawe as de prins dizze afgéft...” Èn zoeë ging Mark nòch éffe dur um vervólleges te éndjigge mi: “Èn asjie nòr de weesee is geweest moet ik em de bille afvéége.” Dòrróp kiekt Fenne oeëme Mark èn, èn dingt der 't urre van... As ik saoves utjkóm, èn Mark van de verbaazing is béjgekómme, èptjie nò Lisette mi de weurt: “Mèr béj dizze prins gao ik de bille zeeker nie van afvéége!” Dòr daacht Lisette dus anders övver èn próngt min footoo dus óp alle wc-dèksels in heuzje Mark van Rooij èn hép ik al hél wa bille maage ènsjaowe.

DJ Le Sjief is vérrich mi zin sjitterende béjdraage èn dizzen aovent, òffiesjeel is 't slutjingstitj mèr dè is butje Goe Gehusseld geréékent. Zéj beginne te speule èn de akkuus woore wér ópgelaaje béj de mènse die 't hòst muu:ch woore, want der zin der nòch verrèkkes veul ènweezich. Watter vervólleges gebeurt is mi gén péén te besjrie:ve. Wa dan dur de meziek van Goe Gehusseld óntsté hép ik nòch zèlde meegemakt. Di kumt ók dur alle mènse die der nòch béj zin. Van jóngk tòt aaw, kammerèùj, femiellie, bekéénde, ónbekéénde, wiltvrémde, 't vatte zich allemòl béjén. 't Ultiemme genót. Èn Goe Gehusseld gé mèr dur, èn dur, èn dur... Mi alsmèr bekéénde toone as vertrékpunt... C’est tout, mi de sjótse rutj.

Af èn toe vat ik 'n mómèntje vur minéjge, stao ik éfkes èn de zéjlinj um in méj óp te neeme wa der gebeurt, wie der nòch zin, èn ók um te kie:ke wòr óns dörskes zin. Wa Fenne èn Amber vandaach, mèr éjgelek de gansen titj al èn 't doe: zin, ving ik zò sjòn. Alzelééve èn 't geniette, vólle bak mèr as 't éfkes rustich is, òf ze muu:ch zin, zeure ze gén mómènt. Nòw is Amber éfkes muu:ch, ik zie: ur 'n kruk vatte èn gé zitte. Ik loeëp urre kant utj, vat ur goe vaast èn vraoch òf ze nò husj wil. De zeekere ‘nee’ èn 't gezeecht wa ze derbéj trékt zi zat, hoe kannege dè nòw vraoge pap. 't Wért utjéjndelek hallef zis as 't ècht, mèr dan ók ècht gedao is. Goe Gehusseld zit nòch énne kieër de toone in van de sjótse rutj èn dan is 't gans af. Der wért afsjéjt genómme, enne lach èn traon, èn mi sen vierre loeëpe we hant in hant óp husj èn. Wa ennen aovent, wa ennen dach, wa enne vastelaovent. Feenoomeenaal!

Zowa tusj zie: ik fietse béj min nòbbers stao. Butje ruupt der énne: “Hee prins, ééjer bakke?” Ik beslutj éffe te gòn kie:ke, èn ik gao dervan utj dè Lisette èn de dörskes nò husj gao. Ik buurt wa butje mi ingkele èn kie:k óndertusse béj de nòbbers binne. Tòt min verbaazing zitte Fenne èn Amber al binne. Ze zin nie stuk te krie:ge. Ók ik gao éfkes nò binne èn mi de ènweezigge dringk ik nòch 'n pilske èn de ééjer vinge greetich aftrèk. Nao 'n hallef uurke doen we óns óp husj èn. Mèr nòw ècht, tis goe geweest, nee 't was FANTASTISCH!

Koester ‘t vléjje, verheuch òw óppe toekómst,
mèr geniet nòw saame van dizze vastelaovend

Prins Erwin I