De maagiesse (Dólle) mòndich
De Siem - De (zòveulste) verrassing
Nòrmaal gesprooke gé de Kieveloeët van kefee nò kefee mi de bus. Èngezie: wéj di jaor mèr én langere afstant hébbe, van Nakal nò de Siem, is de huu:fkaar dur Mark wér van stal gehalt. Saame stappe we in de huu:fkaar um de tòcht te ènvaarde. Ónderweeges wért gezónge èn gelache, mèr ik mérrek dè der béj méj tòch wal dubbele gevuullens zin. Ik hép zòveul prinse béj de Siem zien binnekómme dè ik wit wa ge dur kéént verwaachte. Zòwa ieddere prins hi béj zin hòchtepunte dan ók 't bezuu:k béj de Siem stao. Mèr dòrmi zit ók medieën 't próbleem. Verwaacht ik der mesjiens wa teveul van. Zò der wal wa zin? Min Dólle Mòndich-maote zin immers vanne mèèrge veur méj al 'n uu:r érre begoos. Zòn ze der nòch wal zin? Nuum 't mèr óp. Dees vraoge sjie:te dur minne kóp èn ik sjrik dan ók 'n bietje as ik te huu:re krie:ch dè we der al zin. Ik stap utje huu:fkaar èn gao vur den ingang stao. Bliekbaar is afgesprooke dè ik 'n tieëke gao krie:ge. Mèr ik huu:r dur de deechte durre hin DJ René. Héj zwieëpt de ganse tènt al óp. Em kénnende isjie dòr al 'n paar uu:r mi beezich. Dan kumt 't tieëken ‘De durre gòn oope’. Enne groeëte massa. Tis dóngker, ik zie: leechtflitse, ik zie: bekéénde, ik vuu:l haant, ik huu:r de toone van ónze ópkómstmeziek van de Érpelemèèntjes ingkele jòrre truch. Ik huu:r de Status Quo, ik huu:r ’Whatever You Want’.
“Di is wa ik WANT!’ Ik buk méj, want de ènweezigge hébbe mi ur èèrem enne wèlkómstbooch gemakt. Ik drèèj nò lings, richting poodiejum. Ik kie:k óp, zie: bekéénde, ik zie: aaw bekéénde, ik zie kammerèùj, ik zie femiellie. Wa is di sjitterent. Aachter méj 'n kreet. Ók vòrst Ron is zichtbaar èn huu:rbaar èn 't geniette. Di is vur em netuurlek ók spésjaal. Ik perbeer zò langksaam meugelek te loeëpe um der vóllóp van te geniette, mèr de adrinnalienne övverheerst. ‘High fives’ wéére gegévve, knoe:vels wéére gegévve. 't Poodiejum is beréjkt. Ik klim deróp. Nééve méj vòrst Ron èn atjuudant Mark. Atjuudant Mark makt wa plats. Héj löt Ron èn méj geniette van ÓNS moomènt. Klasse atjuudant! Haa nie gehoevve, mèr ge wit zuu:ver wa vur waarde di moomènt vur óns hi. De aller aller aller allerleeste Dólle Mòndich èn wéj stòn hie:r as vòrst èn prins van de Kieveloeët óp de toone van Status Quo vur 'n utjgelaote ménnichte aawerwèts te geniette, aawerwèts te ròkke, aawerwèts leuchtgietaar te speule. Mi 'n gebalde lingkervusjt wòr 't óp den éllefde van den éllefde allemòl mi begoos, zwieëp ik iedderieën vur zòwitj as meugelek nòch enne kieër óp. Ik wil 't nòw ók vólle bak weete èn gao héllemòl lós!
Gelukkich hi DJ René vur de lange vèrzie gekózze èn kanne we lèkker laang geniette...
Whatever you want
Whatever you like
Whatever you say
You pay your money
You take your choice
Whatever you need
Whatever you use
Whatever you win
Whatever you lose
You're showing off
You're showing out
You look for trouble
Turn around, give me a shout
I take it all
You squeeze me dry
And now today
You couldn't even say goodbye
I could take you home
On the midnight train again
I could make an offer you can't refuse
Whatever you want
Whatever you like
Whatever you say
You pay your money
You take your choice
Whatever you need
Whatever you use
Whatever you win
Whatever you lose
You're showing off
You're showing out
You look for trouble
Turn around, give me a shout
I take it all
You squeeze me dry
And now today
You couldn't even say goodbye
I could take you home
On the midnight train again
I could make an offer you can't refuse
Whatever you want
Whatever you like
Whatever you say
You pay your money
You take your choice
Whatever you need
Whatever you use
Whatever you win
Whatever you lose
Whatever you want
Whatever you want
(Tèkst utj ‘Whatever You Want’ van Status Quo)
Nao 't nummer van Status Quo hoop ik tòt reust te kómme, mèr mi DJ René lukt dè gaars nie. Drèk nao Status Quo start héj 't nummer: “Èn 't is tòch um te bèùke” in van Giel Schijven èn Toon Leeuwerik”. De ganse Siem herkéént 't nummer drèk èn zeeker mi dizze prins wért de lingk gòw geli. René zit em 'n paar kérre in èn löjt wért der dur iedderieën meegezónge. Dan nimt vòrst Ron 't woort. Héj kan zin bewóndering ók nie ónderdrukke èn dangt iedderieën. Dan géftjie óp zin bekéénde èn sjitterende menie:r de miekrefoon èn méj. Wa me mee ópvéélt is dè 't meusjstil wért. Ik begin netuurlek um iedderieën te bedangke vur dees gewèldich óntvangst, vur di uuniekke moomènt, vur dees fentastiesse hèrrinnering. Mèr weurt sjie:te éjgelek tekòrt. Di alles is te sjòn um 't in weurt utj te drukke. Alle siemgangers, dank òllie wal!
As prins maagege óndersjéjjinge gééve. Èn dè héj der énne zò krie:ge, stóng vur méj netuurlek vaast. Mèr ik wilde dees pèr see gééve in óns stamkefee. Béj de Siem dus. Ik begin mi min weurt. Övver óns mieër dan dartich délnaames èn den óptòcht. Övver alles wa we mee moochte maake. Övver 't ‘lief en leed’ wa we saame délde, nuum 't mèr óp. Téjdes dizze weurt perbeer ik de Siem mee te krie:ge. Dè is gelukkich béj dees fentastiesse Siemgangers nie moejlek, èn as ik vraoch vur 'n applòws wa héj nòch nòjt in zin lééve gehat hi, kumt der 'n òrkaan èn gelöjt lós. “Mach ik 'n daaverent applòws vur … Erwin Daems!” Erwin begeent èn zin zéégetòcht nòr 't poodiejum èn óndangs dè 't génne nasjoonaale knoe:veldach is, gééf ik em enne walverdiende knoe:vel. Héj óntvééngt de óndersjééjing èn mee vatjie de miekrefoon. Óp zin gehieël éjge weezje spréktjie de Siem toe èn krie:cht al gòw de lachers óp zin hant. De weurt dètjie vannaf nòw belooft zin ganse lééve minne kammeraot te blie:ve, raake méj, zòas alles méj rakt dizze vastelaovend. Dangk Erwin, kammeraot, vastelaovesmaot, kólleega, dangke wal, sjitterent!
Ónder applòws gé Erwin wir truch nòr zin plèk. Ónderweeges de fillesietaasies in óntvangstnimmende. Utjerst tevreeje kie:k ik truch óp di moomènt mèr 't vòllegende sté alwér óp 't prógramma. Ik wil nòch iemmes óndersjééje. Ók hie:r béj de Siem.
Al mieër as dartich jaor vie:re wéj hie:r de Dólle Mòndich. Uurst béj Mart èn Mien, èn nòw al 'n èntal jòrre béj Nard èn Petra. Mèr vur méj hi de Dólle Mòndich 'n gezeecht, naamelek René Brummans. Héj löpt smèèrges mi óns mee nòr de Siem. Dringt de uurste putjes bie:r èn ónze vaaste tòffel um vervòlleges rónt twé uurre zinne ruch te rèèchte, 'n kreun te laote huu:re èn nòr zin diezjeeplèk te loeëpe. Dan lötjie de Dólle Mòndich-plaat huu:re van di jaor èn gé 't fést beginne. Héj zèùrecht vur sfeer, géft de persiezze tèmperaatuurre dur, héj hi derveur gezèùrecht dètte joong weete wie Dennis Bergkamp is, èn lie:t enne groep utj Beeringe neege kérre aachterén 'tzèllefde lietje zinge. As ik zinne naam nuum um nò vurre te kómme dan is dè netuurlek René, pakt zinne éjge miekrefoon èn gòjt der nòch 'n annèkdoote utj. Dan kumt ók héj ónder 'n löjt èn walverdient applòws 't poodiejum óp. Ik hang em de óndersjééjing eum, knoe:vel ók René èn héj gé wir truch nòr zin plèkkie. De meziek klingt wér, mèr di duu:rt mèr vur éffe. Alle ‘plichtplegingen’ hébbe éffe geduurt èn óns bezuu:k èn de Siem kumt alwér béjnao èn zin énjtj. 't Vuu:lt goe um rónt te loeëpe èn te zie: wie der zin. Dan krie:ch ik 'n sinjaal van atjuudant Mark. Saame hébbe we wa bedaacht um Nard èn Mart te ieëre. Sjitterent ving ik 't dan ók dè Mart der is. Héllemòl in KNUURKE-òwtfit zitjie èn de bar. Ik vraoch Nard èn Mart béj me èn nim wér 't woort.
Ik as prins van de Kieveloeët moet daalek wér witjer. Óp nòr de Vangrail wòr 't vòllegende fésje wér waacht. Ik as prins van de Kieveloeët, mèr vurral ók as stamgast van de Siem, wil di moomènt vatte um SAAME mi Nard èn Mart min leeste pilske mi ur te dringke. Ik hép spésjaale pulle laote maake mi 'n ópdruk van méj as prins èn den tèkst: “ut was unne sjonne tidj”. Ik vraoch ur òf ze dizze zèèlef wille tappe. Nard begeent te tappe, mèr Mart zi mi veul gevuu:l van huumòr: “Zal es kie:ke òf ik 't nòch wal kén...” As alle dréj de pulle gevult zin, roe:p ik de ènweezigge óp um saame mi óns 't glas te höffe. DJ René èn atjuudant Mark hébbe dan al övverléch gehat èn utj de bókse klingt Sjef Diederen mi ‘Geneet van 't Laeve’. 'n Plaat die vur méj, èn ik dingk vur veule, verbónge is mi Mart, mi de Siem, mi 't lééve tusse Mart èn Nard in stao ik aachter 't befèt mee te zinge. Èn ónder di alles kie:k ik rónt. Ik zie: ellieën mèr sjòn mènse. Ik zie: ellieën mèr genòt. Ik zie: verdriet, ik zie: traone, ik zie mènse lache van plezie:r. Plezie:r èn traone umdè we èn 't besèffe zin waffer bezónder moomènt we hie:r èn 't belééve zin. We belééve intèns de aller aller allerleeste Dólle Mòndich, èn dan sjie:te de immoosies alle kanten utj.
‘Geneet van 't Laeve’ zit deróp. 't Lietje bedoel ik. Mèr ók 'n bietje in 't ècht. Ik gao de aller aller allerleeste Dólle Mòndich verlaote. Knoe:vels wéére nòch gegévve. Èchte Siemgangers neeme afsjéjt van óns. De Dólle Mòndich-maote van vanne mèèrge zin der nòch allemòl. Klasse. Di moomènt hi iedderieën belééft èn meugelek gemakt. Dè hébbe we SAAME gedao. Vòrst Ron èn ik gòn geèèremt nò butje. Di is ècht de leeste kieër, ècht de allerleeste kieër.
In de huu:fkaar stap ik as uurste in. Ik gao èn de kóp van de tòffel zitte mi de ruch nò Méél. Nééve méj kumt Amber zitte. Iedderieën van de Kieveloeët stapt in. Sòmmigge gòn mee mi ónze graatis taksie. Leon èn Pascal, géér gedao! De huu:fkaar zit zich in gang èn dur 't rémke van de huu:f zie: ik de Siem langksaam klénjer wéére. 'n Gevuu:l van allerléj immoosies neeme den övverhant. Gesprèkke um méj hin bén ik nie mér èn 't vòllege. Traone kómme èn ik zit 't ècht óp 'n bèùke. Amber zòas alzelééve, ziet di gebeure èn vuult mi méj mee. Ze kruupt nòch deechter teege méj èn, èn géft méj 'n kus. “Gé 't pappa?”. “Jao dörske, 't gé goe.”. Ze vat méj nòch steevigger vaast, ze wit wal bétter...
Geneet van 't laeve zolang este kins
Maak sjpas en plezeer, de laefs toch mèr ins
Want sjtraks, es 't te laat, is hubste sjpie
Geneet dus van 't laeve zolang es 't nog kan
Den eine wil dit en d' 'n andere dat
Soms moste 't nog kriege of hubste 't gehad
'T Is sjravele en sjoefte, belangriek is geld
Mer gezond zin is mier waert hie op dizze welt
Geneet van 't laeve zolang este kins
Maak sjpas en plezeer, de laefs toch mèr ins
Want sjtraks, es 't te laat, is hubste sjpiet dervan
Geneet dus van 't laeve zolang es 't nog kan
'T Kan toch zoe sjoe'n zin, vergaet dat toch neet
Al hubste dien zurrug en auch dien verdreet
Wat ooit maog gebeure, verlees noets de mood
Want vreug of laat kump toch alles weer good
Geneet van 't laeve zolang este kins
Maak sjpas en plezeer, de laefs toch mèr ins
Want sjtraks, es 't te laat, is hubste sjpiet dervan
Geneet dus van 't laeve zolang es 't nog kan
Want sjtraks, es 't te laat, is hubste sjpiet dervan
Geneet dus van 't laeve zolang es 't nog kan
(Tèkst utj 'Geneet van 't Laeve’ van Sjef Diederen)
Koester ‘t vléjje, verheuch òw óppe toekómst,
mèr geniet nòw saame van dizze vastelaovend
Prins Erwin I