De “Zònne zóndich, gao ik nòjt mér vergééte” zóndich.

De prisjutjréjking

Ik dringk 'n pilske óp 't pléjn mi ingkel óptòchtdélneemers. Dan kumt Lisette. Fenne is tòch te zie:k um mee nòr de prisjutjréjking te gao. De prisjutjréjking begeent drèk nao den óptòcht. Lisette beslutj um mi Fenne éfkes nò husj te gao. Hoopende dè ze gòwgenóch bétter wért èn nao enne knoe:vel gegévve te hébbe, loeëp ik nò D'n Binger èn Lisette èn Fenne nò husj. Ók Amber gé éffe wa ééte. Béj D'n Binger is 't suuppergezèllich èn ik loeëp den énne nao den andere póllónééze. Dan mach ik 't poodiejum óp. Ik mach saame mi vòrst Ron de prisjutjréjking doe: èn dòrdör krie:ch ik 'n nòch bétter bilt van den óptòcht. Ennen óptòcht wòr zòveul délneemers wa mi méj òf mi óns gezin te maake hi, òf wa övver óns gedao hi. Wa is di tòch fentasties. Ik kie:k dikker bewust dur de zaal um ze allemòl goe te kanne zie: èn di gegévve óp méj in te laote wérreke. Wa hébbe we tòch sjitterende mènse um óns hin... Dè weeste we mèr besèffe dè nòw nòch mieër... Sòms wéére dinge nòrmaal èn moet der wa gebeure um te besèffe dè di nie zò is.

Dan mach ik de femiellie nòr boove brénge vur ur prisj èn krèk óp dè moomènt vlie:cht ók Lisette 't poodiejum óp. Wa ennen ‘timing’. Lisette is allieën gekómme. Fenne is lèkker gòn slaope èn gròtmooder Mia paast óp zòdè Lisette derbéj kan zin. Wa 'n oomaa... Amber stóng al óp 't poodiejum. Hier stao ik dan as grötse prins tusse min (sjòn)femiellie.

Ge moet meedoe: prins Erwin. Ik wéér óp 't poodiejum ópgeroe:pe dur de vriendinne van Fenne èn Amber. Ze gòn 't dènske doe: óp 't poodiejum wa se méj de gansen óptòcht gedao hébbe. Mi kunst èn vlie:chwèèrek doe ik mee, mèr zò goe as zéj dè zal méj nòjt lukke. Wa 'n tallènt èn poodiejumvrees liekke ze zeeker nie te hébbe. Wa 'n toekómst.

Nao de prisjutjréjking gé Lisette mi Amber mee nò husj. Wéj gòn nòch éffe nò de Heere. Ók dòr is 't vólle bak geniette, mèr as ik óns Ellen èn Geert mi Pleun rónt 'n uu:r òf éllef nò husj zie: gao, glip ik gòw mi se mee. Mèèrge belooft enne hélle lange, zwaore èn spésjaalen dach te wéére. 't Femielliemoomènt béj de Goejje èn vur de aller aller allerleeste kieër de Dólle Mòndich béj de Siem. Ik wil dees moomènte van veur wies achter meemaake èn dörrum nòw lèkker nòr min neest. Mèèrge fit. Welteruste allemòl, slaoplèkker!

Dit is 't groëte optoch-leed, want d'n optoch stop nog neet.
En um dit gaat heej ves te völle, môt geej mit ôs dit leedje brölle.
Dit is 't groëte optoch leed, nae, d'n optoch stop nog neet.
En as geej staon bliéf, maak geej kans det geej d'n optoch toch nog zeet.

(Tèkst utj ‘Optochleed’ van Bram & Ruud)

Koester ‘t vléjje, verheuch òw óppe toekómst,
mèr geniet nòw saame van dizze vastelaovend

Prins Erwin I