De vrooleke vréjdich - Sjool èn óppe kòffie.
“Halloo prins Erwin, hee dòr is prins Erwin, hee prins Erwin, wörrum hérrege òw pak nie èn prins Erwin?” ’t Blieft wénne vur méj. Ik loeëp óp ’t sjoolpléjn óp dizze vréjdich. Saame mi Lisette brénge we Fenne èn Amber nò sjool. Amber mach um hallef neege óptreeje èn dòr zin we as aawers vur utjgenöddicht. ’t Is drèk um hallef neege, dus ik kan di nòch nèt zie: want um hallef tie:n mach ik al ‘steeke’ béj de Heere. Ik loeëp dus as pappa van Amber hier óp sjool mèr de méste zien méj nòw in dizze pirriejoode as prins Erwin. Ók al loeëp ik nòw ‘casual’ èn nie in prinsepak. Ik gééf wa ‘high-fives’ èn wa knoe:vels èn de wichter èn nim plats óp de trappe in de sjool. Di is ’t poodiejum van vanne mèèrge èn we waachte wiesdè de tóppers van joenit dréj èn vie:r zich mèlde. Ze hébbe ’n liet mi dans ingestuudeert. Mi wa zinnewe mèr vól èntoezjasme kómme ze utj ur lókaal èn de oeëge van de wichter zuu:ke nòr ur aawers. As de blikke mekaar gevónge hébbe, vòllegeder bekéénde zwèèjgebaare. Sòmmige wichter zien méj ók zitte in ur zuu:ktòcht nòr ur aawer(s). Ók krie:ch ik van sòmmige ’n zwèèjgebaar. Sjòn um mee te maake. ’t Óptreeje is fentasties èn ze straole van oeër tòt oeër. Ók Amber straolt zòas aaltitj. Ze danst èntoezjast èn nimt ’t walverdiende applòws tevreeje in óntvangst. As grötse vaader verlaot ik saame mi ’n grötse mooder de sjool, weetende dè ik övver ’n uu:r wér truchbén. Nie as pappa Erwin mèr as prins Erwin.
’n Uu:r latter loeëp ik as prins Erwin dezèllefde roette wér truch. Aachter de meziekkaar van de Kieveloeët loeëpe we nòr de wichterópvang. Hier wéére we hartelek óntvange dur de prizzentaater van vandaach Juf Wendy. Ze kan zoeë de plats inneeme van urre mèns as vòrst, moochtjie zie:k zin. Ik doe: ’n kléénj weurtje èn óndertusse zie: ik allemòl kléénj kientjes mi oope mónt nò méj kie:ke. Wa enne groeëte gèkke meneer mi die vérre, èn dan gao ik ók óp min knéjje zitte um óp ‘geliek nievoo’ te kanne praote. We perbeere ’t rekaor te verbrééke van de langste póllónééze òjt. Nao ’n titje zit óns bezuu:k deróp èn gòn we witjer mi ’t strakke prógramma. Footoos wéére nòch gemakt èn sòmmige kómme nòch enne ‘high-five’ haale. Ónder applòws en meziek gòn we witjer nòr de sjool. Dangk vur de gastvréjhétj èn wa ’n sjòn begin van dizze vréjdich.
We loeëpe dur sjool èn bezuu:ke de joenits van Fenne èn Amber. Övveral zin wichter beezich. Knutsele, danse, zinge, ’t is én groeët fést. Dan kóm ik in enne joenit wòr ók Bram in zit. Bram, Kléénjzoon van Giel in 1997 hi méj ók enne brief gestuu:rt. Dòrrin sjrie:ftjie nètjes dè héj nie um óndersjééjinge mach vraoge, mèr as prins van de sjool géér ennen óndersjéjjing wil van de ‘èchte’ prins. Dizze brief kan netuurlek nie ónbeloeënt gelaote wéére, èn Bram wért dus ók óp ’n tòffel gezit. Ik spréék ‘m òffiesjeel toe èn ók atjuudant Mark duu de steek van prins Bram óp de òffiesjeele menie:r af. Héj krie:cht van méj de óndersjééjing, ’t plètje mi zinne naam, ónder de veurwaarde dètjie dizze mi grötsichhétj zal draage. Héj knikt bevèstegent èn der vòllecht ennen dikke knoe:vel. Di zin moomènte die méj zò blééj maake èn ’t prinsesjap zò leuk maake. Dangke Bram, ge béént enne fentastiesse prins.
Ik hép gehuu:rt, gehuu:rt, gehuu:rt, héj is gebórre
Ik hép gehuu:rt, gehuu:rt, gehuu:rt ’t is ècht waor
Hier in de buurt, hier in de buurt isjie gebórre.
De néjje prins van övver twénjtjich jaor.
De néjje prins van övver twénjtjich jaor.
(Tèkst utj ‘De néjje prins van övver twénjtjich jaor’ van Blieve Lache)
Dan gi ’t flèùtje van vòrst Ron. ’t Is titj um te gao. Lunsj béj Óppe Kòffie sté óp ’t prógramma um dan vervòlleges wér nò sjool truch te kómme vur de wichteróptòcht. Èn diegeene die méj ’n bietje kénne, weete dè ik wichter èn den óptòcht ’n wèèrem hart toedraach. Dus di moet fantasties zin. Mèr uurst lunsj béj ónze ‘övverbuurre”.
Aachter de meziekkaar van de Kieveloeët loeëpe we nòr Óppe Kòffie. “Zie: ik dè nòw goe? Twieë dansmerietjes béj den ingang. Jao dè zie: ik goe. Wa is di nòw?” Hél gòw wéér ik béjgepròt. Furrech jaor hi De Kieveloeët hier ók gelunsjt èn vur de joeks is ter toe gezi dè te ‘èntree’ wal wa spèktaakuuléérder moocht zin. Dè laote ze zich gén twieë kérre zégge béj Óppe Kòffie. Dus de ‘èntree’ di jaor is zeeker ‘spèktaakuuléér. Dangke wal. Dan versjinjt prinsès Rien ten tooneele. Rien Evers is prinsès béj Óppe Kòffie èn vól gröts verwèlkómt zéj óns. Rien is femiellie dus di makt ’t vur méj ók wér ’n bietje spésjaal. Óndersjééjinge wéére utjgewisselt èn de ganse femiellie mach èn ’n tòffel gòn zitte. Ofjao, béjnao de ganse femiellie. Sòrrie Benny. De lunsj is hieërlek èn nèt vurdè we de bieën wille strékke gé ’t flèùtje. We maage óns vérrich maake vur de wichteróptòcht. Ik hép ter zin in.
Méster Hidde èn méster Ruud héétje óns wèlkóm èn de groeppe stòn al vérrich. We krie:ge instruksies èn wéj, ‘t ‘dreigestirn’ maage aachter sjutterééj Sint Willibrordus ènloeëpe. Fantasties um ók hier wér te zie: woeveul lijje van de sjutterééj der hier óp enne vréjdich wér de ‘acte de presence’ gééve. Klasse! Dan gòn we loeëpe èn vannaf de uurste mééters is ’t geniette. Wa ’n ménnichte. Di géft wa vur kómmende zóndich béj de ‘groeëte mènsen óptòcht’. Ik sjie:t van lings nò rèchs um bekéénde ’n hééntje te gééve. Wa is di tòch sjòn èn zòwitj ik kan kie:ke zie: ik mènse stao die ennen blik wille zie: van de wichter. Béj de Goejje stappe wéj utjen óptòcht um de rèst te kanne bekie:ke. Ik zie: de wichter geniette saame mi ’t pebliek. Vurral de allerkléénjste ving ik sjòn um te zie:. As afslutjer kumt de groeëte waage van de Kéjsjeut derèn. De waage gé nòch nèt zò hart van lings nò rèchs as geesteraovent. ’t Èntoezjasme van de Kéjsjeuters is zeeker nie minder gewórre, ’t eumgekieërde zèllefs. De waage butst óp èn nér. Sjitterent.
’t Is ’n hallef uu:r nao den óptòcht as alle wichter èn ènweezigge zich verzaamelt hébbe um ’t poodiejum. Tis druk èn dè makt me blééj. Ik hép hier ’n òffiesjeel moomènt geplènt. Ik wil hier ónze twé daochters óndersjéjje. As uurste begin ik övver Amber te vertélle zónder urre naam te nuumme. De wichter lusjtere èn zin meusjstil. Ge kaant enne spèlt huu:re valle. Nao ingkele reegels hébbe de wichter ’t dur èn roe:pe de naam van Amber. Vól grötsichhétj èn mi enne bekéénde glimlach van oeër tòt oeër kumt se nòr ’t poodiejum. Oome Mark, sòrrie atjuudant Mark, géft méj de òffiesjeele óndersjééjing. Ik doe: dizze um Amber urre nèk èn spréék ur toe. Dernao de knoe:ver èn de kus èn gröts löpt se truch. Enne grötse prins achterlaotent. Dangke Amber. Èn ’t begin haa ik de wichter vertéélt dè ter IEËN òffiesjeele óndersjééjing utjgeréjkt zò wéére. Dè was nòch nòjt gebeurt. Dan begin ik te vertélle dètter nòch ’n óndersjééjing utjgeréjkt gé wéére. ÉNNE was al uuniek, lòt stao TWIEË. De wichter zin wér meusjstil mèr al gòw wért de naam van Fenne geskandeert. Inderdaat, de twédde óndersjééjing is vur Fenne. Ók hier de bekéénde handelinge èn ók van ur krie:ch ik ennen dikke knoe:vel. Gröts Fenne, dangke! Dan is ’t wér meusjstil want ik vertél dè ter nie énne, nie twieë, mèr dréj óndersjééjinge wéére utjgeréjkt. Want ik vertél dè ik dizze vastelaovend éjgelek dréj daochters héb. Tòt min verbaazing wért de naam van Lisette geskandeert. Ik kan enne lach nie ónderdrukke mèr ik begin tòch sirriejeus èn min verhaol. Èn ’t wért wér stil. Boejjent lusjtere de wichter nò wa ik vertél. Dan roe:p ik Pleun nò boove, daochter van min zeuster Ellen èn vrient Geert. Dizze vastelaovend is zéj ‘ónze dréjde daochter’. Béj ’t utjkómme van méj as prins vóng Pleung ’t fentasties vur Fenne èn Amber mèr besèfte krèk óp `tzèllefde moomènt dè zéj dè nòjt mee gé maake. Geert is naamelek al prins gewees in 1998. Toe hébbe wéj mee besloote dè Pleun èn zòveul as meugelek derbéj mach zin. Pleun kumt ’t poodiejum óp èn as ik vertél woe gröts ik óp ur bén dè se hier sté, brékt ze. Tis twé daach truch dè oma Lieneke is gestèùreve. Pleun hèrpakt sich gòw èn óntvééngt ’n óndersjééjing vól gröts. De knoe:vel die dernao krie:ch koester ik nòch iedderen dach. Dangke Pleun. Dan kie:k ik richting óns Ellen èn zéj knikt mi ennen duum umhòch van goekeuring. Ik besèf mee dè di ’n fentasties moomènt is. Ik bekómpliemènteer de wichter mi ’t féjt dè se ’n fantasties pebliek waare. Óp dè moomènt kómme ze allemòl enne knoe:vel òf ‘high-five’ haale. Wa enne sjònne afslutjing van de fentastiesse wichteróptòcht. Ik kie:k rónt èn zie allemòl kóntènte mènse. Dus gòn wéj as kóntènte Kieveloeët nò de Heere. Kwart övver twieë, ròtsvergaddering. Jèjao, ’t is nie allieën mèr fést.
’t Is de leeste ròtsvergaddering vur de dréj dòlle daach èn hier wéére de puntjes óp de i gezit. Alles wért durgenómme van A wies Z. As prins vuu:l ik méj éjgelek gast téjdes dizze vergaddering. Iedderieën hi der al mònde van wèèrek ópzitte èn nòw moet alles ‘vérrich’ zin. Iedderieën hi zin taake èn géft utjléch as ter um gevraocht wért. As gast zie ik dè iedder lit der óngeluuëflek veul zin in hi um wér aawverwitst vastelaovend te vie:re. We verlaote dan ók mi enne bréjje glimlach de vergaddering um der nòch énne te vatte mi de jas èn, ónder béj de Heere. We hébbe éfkes pòwze veurdè we um hallef zis nò de machtsövverdracht gao van Pieël èn Maas.
Koester ‘t vléjje, verheuch òw óppe toekómst,
mèr geniet nòw saame van dizze vastelaovend
Prins Erwin I