Waagereechte Kéjsjeut

“Dòr zin ze… dòr zin ze…” Èn dan huu:re we ennen hoeëp gezang. Wa ’n wèlkóm. Wéj, vòrst Ron èn ik, kómme èn béj ’t husj van prinsès Britt van de Kéjsjeut. Alle Kéjsjeuters stòn óns butje óp te waachte èn maake ’n booch wòrrónder we dur maage loeëpe. Utjéjndelek kómme we in enne ruumte wòr alle aawers, bruurs èn zeusters stòn van de Kéjsjeuters. Éfkes latter slutje atjuudant Mark, Lisette, Fenne èn Amber èn. Dizzen aovent is ’t waage reechte van de Kéjsjeut èn vieja ’n fillemke zin wéj utjgenöddicht. ’t Èntoezjasme béj de Kéjsjeuters spat der vannaf èn al gòw wért besloote tòt ennen òffiesjeele oopening. Ók ik mach ’n weurtje haawe óp ’n geimpróviezeert poodiejum (kratje bie:r) èn ik spréék alle ènwizzigge toe. Ik geniet zichbaar van de Kéjsjeuters mèr ók van ur aawers. Al mieërmaals umsjrivve, mèr ’t is nòw émmel ’n fentasties klupke, de Kéjsjeut saame mi ur aawers. Ik hép den ieër um saame mi vòrst Ron èn atjuudant Mark ’t doe:k van de waage de trékke. We doen di netuurlek saame mi de Kéjsjeuters èn tèlle van éllef nò ónder toe. Dan wért de waage zichbaar èn dizze is sjitterent. Hier zit ménnich uurke ‘wèèrek’ in, mèr as ik di èn de ènwizzigge vraoch, antwoorde zéj mi: “Di waar gén wèèrek, ’t waar biezunder gezèllich!”. Tieëkenent vur de sfeer binne di gezèlsjap.

De Kéjsjeuters springe al óppe waage èn tèste de vérre. De waage gé al goe van lings nò réchs. Di belooft wa. Ik geniet ónder ’t genót van ’n flès bie:r van ’t taffereel wiesdè ik tòt min verbaazing Fenne èn Amber ók óp de waage zie meehósse. Vólle bak springe ze mi de rèst mee. “Sjòn hè” zee Jolanda teege méj. Ik kan ellieën mèr knikkent bevèstigge. Di is geniette. Tis enne sjitterenden aovent mèr um tie:n uurre gebruukt vòrst Ron zin verstant èn tikte méj èn: “Ik gao nòr husj, mèèrge enne langen dach!” Min gevuu:l zi van ‘ik blief nòch éffe’, mèr ’t verstant weent èn ik huu:r méj zégge: “waacht éffe, ik gao mee!”. We neeme afsjéjt èn gòn tevrijje nò husj. Wa enne sjònnen aovent mi sjòn mènse. Ik dangk òllie vur de ènweezichhétj èn de gastvréjhétj. Géllie kanne allemòl zò gröts zin as ’n pòw óp òllie tóppers.

Welkom in de feesttent
Doe maar lekker maf
Tis jammer van de zolder
Maar het dak, dat gaat eraf
Hakken, beuken, springen
De hut gaat uit z'n bol
Allemaal van links naar rechts
De tent, die wordt gemold
Allemaal van links naar rechts
De tent, die wordt gemold
Allemaal van links naar rechts
De tent, die wordt gemold

Naar links! Naar rechts!
Nog enne keer!
Naar links! Naar rechts!
O, wat een feest!
Kom op, kom op, kom op, kom op!

(Tèkst utj ‘'Links rechts’ van Snollebollekes)

Koester ‘t vléjje, verheuch òw óppe toekómst,
mèr geniet nòw saame van dizze vastelaovend

Prins Erwin I