’t Is 1 jannewarrie. Ik hép ’n fantasties awt èn nééj geviert saame mi Lisette èn óns wichter béj kammerèùj Roel èn Maud. Saame mi Nici en Anita, Maikel èn Jetje èn al óns wichter hébbe wéj lèkker geééte èn wa gedróngke. De jeugt hi zich goe vermakt mi ’t spulgoet wa ze in husj han. Vriende bedangt! Moomènte um te koestere.

 

Nòw zin wéj al wandelent èn skie:lerent ónderweeges nò de Siem. Mi wéj bedoel ik diezèllefde Verheijens zòas besjrivve in dél 1. Vandaach vie:re we néjaor, mèr ók de stèèrefdach van ónze pap. De uurste twé délle van minne spreuk hébbe vandaach mieër waarde èn mieër laading. Koester ’t vléjje, verheuch òw óppe toekómst.

 

We klètste lèkker mi mekaar béj de Siem èn Nard zèùrecht vur wa hèpkes èn wa drèngskes. Enne perfèkten aovent wòr zèèlefs ’t rekaor doomienoo-sténkes valle wért verbrooke. De sjònnen dach wért afgesloote mi ’n lèkker frietje béj óns tusj.

 

 

 

 

Saoves kie:k ik óppe Kievelklènder, èn zie ik ’t vóllegende stao:

• 7 jannewarrie néjaorsbòrrel Kieveloeët

• 9 jannewarrie ròtsvergaddering

• 13 jannewarrie P&M Liedjesfestival te Bòlder

• 14 jannewarrie Véngneuzebal

• 16 jannewarrie vastelaoveslèsse béj Den Doelhof

• 17 jannewarrie kómmieteevergaddering

• 21 jannewarrie Bónte Aovend

 

Ik bedingk méj: nòch ’n wiekkèntje rillaatievve reust èn dan begeent ‘t.

 

Wa kan enne mèns zich vergisse.

 

’t Is vréjdiggenaovent 6 jannewarrie as ik ’n èpke krie:ch van minnen atjuudant… òf minne zwaoger…(’t Is méj nòw nòch nie döjdelek in wélleke ròl héj me di èpke stuurde)

“Mèèrgevruuch hallef 10 pik ik òw óp, in prinsepak a.u.b.!”

 

Ik èp nòch wa vraoge, mèr ik krie:ch nie de antwoorte truch die ik zoocht.

 

Zòtterdich um hallef 10 zit ik mi hél veul vraoge vérrich. Mark pikt me óp èn we gòn réjje. Ónder ’t réjje buurte we wa èn inèns kumtjie méj èn mi enne blindoek. “Eumdoe:” kómmendeertjie nò méj toe. Ik doe méj de blindoek eum èn zie vervólleges héllemòl niks mér. Dizze kans löt Mark nie ónbenut en héj begeent róntutj te vertélle wa héj wal ziet (òf nie ziet)… Héj nuumt wa platsnaame as Antwèèrpe èn Brussel. Héj löt me zwèèje nòr hóndertfieftich mènse (òf nie) nuum ’t allemòl mèr óp. ’t Èntal vraoge wa ik al haa, wéére mi de menutj verdubbelt.

 

We réjje zoeë ’n uurke èn dan zin we der. Wòr dè kan ik nie zégge, mèr ik wéér ’n ruumte ingeléjt èn ópéns mach de blindoek af. Ik stao tiggenövver enne muu:r van footookaameraas. Der begeent wa te flitse èn hup, de blindoek gé wir eum èn we vertrèkke wér. Tòt ’t moomènt van sjrie:ve kan ik nòch nie zégge watter presies gebeurt is.

 

Inéns stóppe we èn Mark löt méj derutj. Dòr stao ik dan. Geblindoekt, butje óp straot. Ik lusjter goe èn huuër óp ’n gegééve moomènt de Méélse kéérekklòkke. Èn ’t verkieër méénj ik te huuëre dè ik ‘gewoon’ tusj stao. Dan huuër ik Méélse vastelaovesmeziek. Nie weetende wa ter kumt, begin ik mèr mee te klappe. Dan duu Fenne méj de blindoek af.

 

Wa ik dan zie: hòwwege nie vur meugelek. Minne vrachtwaage mi dòrróp in de laajbak den hélle santekraom van de Kieveloeët. De roeëj in pak èn de blaow in fiets-tenuu. Allemòl meebeweege mi de meziek.

 

Fantasties, wa enne verrassing!

 

Iedderieën stap utj èn der wért duchtich geknoe:velt. Dan gòn we allemòl nò boove wòr pannekuu:k mi spèk wért gebakke. Ik krie:ch den ópdracht um min fiets-tenuu èn te trékke. Óp dè moomènt krie:ch ik in de gatter dè min prinsepak harstikke vól mi poejjer zit. Ók zin der allemòl stikkers óp ’t pak geplèkt. Wa is der tòch mi méj gebeurt?! Alles wért tegoe:j ópgeruumt dur de blaow (dangk dòrvur) èn we vertrékke mi de vrachtwaage richting de mooterkròsbaan. De sjefeurs van dienst zin min kólleegaas Johan èn Stef. Suupper bedangt manne!  

 

We, de blaow èn ik, stòn vérrich um te vertrékke. De bedoelling is um ’n reuntje óp de mòwntenbajk te fietse. In enne flits kie:k ik nò rèchs, èn zie ik van enne hóggen bult al min fietsmaote van ‘vurutj nòch énne dan’ nò ónder kómme. Ik sjie:t vól, di is zò fantasties! Ók zéj zitte dus in ’t kómplòt. Ik begroet alle manne èn we beginne saame èn ’n sjònnen tòcht dur ’t bós. Ik réj rónt mi enne vette lach. Nie umdè ’t lèkker gé, want van dè fietse is nòch wénnich van terèèchtgekómme de leesten titj. Nee, ik fiets rónt mi enne vette lach van genòt.

 

Émmel truchgekómme sté der enne lèkkere Paulaner klaor. Ik geniet van de ènweezichhéjt van min fietsmaote saame mi de Kieveloeët. “Di is verbinde. Di is verbroeddering. Di is vastelaovend!! Zalle we der nòch enne vatte Geert?” zee ik, wòrróp Geert zee: “Vurutj nòch énne dan!”.

 

Ók wéér ik verrast dur 'n kedoo van min fietsmaote. Enne sjitterende tieëkening gemakt dur Ilse Frerichs, daochter van Johan die ók nòch ingkele sjònne weurt hi naames de fietsklup. Dangke Ilse, èn ók dangk èn min fietsmakkers. Ók de roeëj gééve 'n sjitterent kedoo. 'n Fietsera mi dòrrin 'n footoo van óns gezin. 

 

Téjdes 't dangkwoort hép ik 't dan ók zwaor.

Dan kumt méj kólleegaa Johan nòr méj toe. Ik zie leechte peniek in zin oeëge. “Ich mòt gaon, hallef vie:f kómme ze mich óphaole...”

 

Saoves is prinsebal in Masbree. Johan wónt in Masbree, èn rónt middernaacht krie:ch ik van Johan 'n bereecht. Zin bruu:r is prins gewórre. 'n Piekkant deetaj, ók bruu:r Peter is kólleegaa van óns. Peter van harte èn geniet dervan!

 

Der zin dus twé prinse béj de firma Mertens.

 

De néjaorsbòrrel béj de Siem is suuppergezèllich en gelukkich zónder verrassinge.

 

Tènminste, dè daacht ik...

 

Tis mòndiggemèèrge 9 jannewarrie. Minne kólleegaa Erwin (ge wit wal, van Erwin & Erwin) pikt méj óp. Ónze andere Méélse kólleegaa Roland zit jòmmer genòch geblèsseert tusj. We wéére um kwart övver zeuven verwaacht in de verzènthal. Óppe plènning sté iedder jaor néjaorsóntbéjt in de kentienne. Kólleegaa Wil, ónze Hoofd Logistiek, vraocht me béj binnekómst woe 't zòtterdich geweest was. Èntoesjast begin ik te vertèlle tòtdètjie méj ónderbrékt. “Zit alvast dizze pèllet in òw waage, dan gòn we dernao saame ééte. Traow as dè ik bén, gao ik zèèlefs rènnent nò minne waage. Dizze sté èngedókt.

 

Ik doe de ròldeur oope èn ik zie leecht ónder de deur dörkómme. Di verrast méj want dè betieëkent détter leecht ènsté in de laajruumte. Zao Johan dizze afgeloeëpe zòtterdich vergééte zin utj te zitte? De ròldeur gé witjer oope èn ik zie kòffiebeekers. Ók dè verrast méj. Der is zòtterdich gaarutj génne kòffie gedróngke óp de vrachtwaage. De ròldeur is nòw hallef oope èn ik kie:k ónder de ròldeur dur. Wa ik dan zie tart alle verbilding. Ik zie 'n groeët èntal léjje van de Kieveloeët, strak in 't pak zitte ze ‘Lééve de Kieveloeët’ in. Ik slao min haant 'n paar kérre vur min gezeecht. De watterlanders zin der ók wir. Nie te geluuëve, kólleegaas kómme ènloeëpe. Erwin is èn 't filme. Héj zit dus in dè kómplòt. Ik slao min èèrem um de léjje van de Kieveloeët èn ik begin mee te zinge. Dòr stao ik dan. Um hallef aacht smèèrgesvruuch tusse de Kieveloeët in 'n vrachtwaage in Hoorst Lééve de Kieveloeët te zinge. Wa 'n kómpleete verrassing. Sjitterent.

 

Dan kumt atjuudant Mark. Ik moet 't prinsepak èn. Zónder te vraoge, ik krie:ch tòch gén antwoorde, trék ik méj eum. Veuróp in de póllónééze loeëpe we mi 't sjefeurstie:m èn dierèksie de kentienne binne. Dòr zitte ónze andere ‘nie weetende’-kólleegas. Ik zie de verbaazing óp de gezeechte mèr sjòn is 't dè vervólleges iedderieën meeduu. Dangk òllie wal kólleegaas en sòrrie vur 't ónreustigge begin van de wérrekwéék.

 

Hoofd Logistiek Wil duu 'n prachtich weurtje èn hi zèllefs minne spreuk in 't Mééls utje kóp gelieërt. Der vòllege nòch mieër spietsjes èn ik krie:ch ingkele kedoos. Ik vuu:l me beest wal óngemekkelek mi al dizzen èndacht. Dan wért Vòrst Ron èngekóndicht. Héj begeent èn zin fantastiesse weurt mèr ik besèf mee dè as héj wa gé zégge, dè ik de vóllegende bén. Ónveurberéjt mèr rèècht utj 't hart plak ik de zinne èn mekaar. Vurral 't féjt dètte Firma Mertens alle meewérreking verlént èn dizze stunt van de Kieveloeët, dè is nòw fantasties. 't Is nie dè ik der al tie:n jaor èn de gang bén. Ik wérrek der nèt wa langer as zeuve mònt. Dierèksie, Wil, Johan, Erwin èn andere kólleegaas, dangk òllie wal, 't was fantasties!

 

Gunswitj zie ik de òwtoos mi dòrrin de léjje van de Kieveloeët ewéchréjje. Der moet ‘gewoon’ gewérrekt wéére. Saame mi Wil neem ik nòch éfkes 'n bèkske kòffie. Di alles van vanne mèèrge moet éfkes verwérrekt wéére, vurdè we wér de baan ópgòn. Ik mérrek dè 't wa mi méj hi gedao.

 

Saoves téjdes de vergadderinge bekómpliemènteer ik de Kieveloeët. Vur de stunt, mèr ók de menie:r woe ze zich geprizzenteert hébbe. De kólleegaas èn dierèksie waare zieër ónder den indruk. Tuurlek gèlt dè ók vur méj.

 

 

 

Koester ‘t vléjje, verheuch òw óppe toekómst,
mèr geniet nòw saame van dizze vastelaovend

Prins Erwin I