Ja, ik moest er weer aan geloven want om 10 uur werden we, voor mij toen nog om onduidelijke redenen, bij De Zwaan verwacht, terwijl het programma pas om één uur begon. De raad van elf had weer wat geregeld en we trokken in een lange stoet van de Kieveloeët, diens vrouwen en vrienden onder de muziek van Goe Gehusseld naar mij thuis. Ze hadden weer een opdracht voor mij, ik moest met een grote hamer een weipaal in de grond meppen maar omdat er niet voorgeboord werd en de vorst niet alleen naast me stond maar ook in de grond zat viel dit niet zo mee. Na wat geworstel met de weipaal kreeg ik een kado, het was een Rode brievenbus die ik aan die weipaal vast monteerde en waarin ik nu mijn eigen post in kan krijgen. Na een kopje koffie die mijn moeder in no time klaar had gemaakt konden we terug naar Herman waarna iedereen zich klaar kon gaan maken voor het Kieveloeëte Treffe van die middag. De kop werd door Miriam en mij afgebeten en vele optredens volgden, ik mag zeggen dat het een enorme gezellige middag was. Het thema van die middag was “de neus” dus daar moestje aandacht aan besteden om een heerlijke prijs te winnen, en niemand minder dan Mark van Rooij liep met deze prijs weg. Hij had namelijk een afgezaagde schoenneus op maar nu bleek dat hij hiervoor geen oude voor had gebruikt maar per ongeluk de goeie schoenen van Lizette had afgezaagd. Ik hoop Mark dat je de prijs aan Lizette hebt gegeven.
De vastelaovesvierder van 2005 mocht ik ook bekend maken en niemand minder als Koen Verstappen viel deze prijs ten deel omdat hij al zoveel jaren enorm veel voor de vastelaovend doet. Hij was hier zichtbaar mee vereerd, proficiat Koen.
Nadat we even zijn gaan eten vertrok de hele bende naar d’n Binger waar nog enkele ouders met hun kinderen aanwezig waren. Het zijn lange dagen voor de kleintjes maar natuurlijk ook voor de ouders die met hun bengels rond sjakken. Nadat we de microfoon vrij geworsteld hadden van de zoontjes van Kritiën van de Goor, zo vader zo zoon, konden we even een toespraak doen.
En toen op naar de Ketter, in de kelder van d’n Binger, waar de oudere jeugd het voor het zeggen heeft, vroeger Knaptoët genaamd. Vindingrijk zijn ze daar in ieder geval want de microfoon was stuk maar door de koptelefoon anders in te pluggen kon je deze als microfoon gebruiken. Als je zoiets uitvind en je zet je bovendien zo veel in voor de Méélse jeugd verdien je een onderscheiding. Ralf Hermans was die gene waar ik het over heb. Nadat ik maar een cd van de Méélse liedjesavond daar had gelaten omdat ik nog geen één carnavalsplaat had gehoord en ik in ruil daarvoor een petje van de Ketter kreeg, zijn we naar de Vangrail gegaan.
De rail mijn stamkroeg die met de carnaval omgedoopt wordt naar de Sjraveltempel, waar worst Thijs en Prinses Lennie aan de macht zijn. Lennie is trouwens ook bij mijn vriendengroep Éngesjoote Wild dus zij hadden dubbel feest. Worst Thijs deed het woord, nou ja… hij trachtte het woord te doen want volgens mij had hij te veel gebbelaartjes gehad. Na het gestommel van Thijs, die nu al 11 jaar Worst is en te kennen heeft gegeven dat hij stopt, hebben Prinses Lennie en ik elkaar onderscheidingen uitgewisseld. Verder kreeg Sharon Pijnenburg ook een onderscheiding omdat zo’n lekker potje bier kan tappen. Maar tot onze grote verrassing kregen Prinses Lennie en ik van Michiel van de Beuken namens Sjuppe Ellef een onderscheiding en deze onderscheiding krijgt bij mij een bijzonder plaatsje. Onze Opper, opper, opper kieveloeëter was ook aanwezig met zijn gevolg, zij volgde ons al geruime tijd en het leek mij wel leuk om hem juist hier in de Sjraveltempel de Kieveloeëts onderscheiding om te hangen omdat hij zich goed uit de verf heeft gedaan met zijn eerste vastelaovend. In middels was het al 11 over 11 geweest en moesten we de vastelaovend af gaan sluiten.
Hiervoor gingen we naar het monument van het Kievelmenneke waar we even bij stil bleven staan om kort terug te blikken naar een bewogen vastelaovend. Terug bij de Zwaan hebben we in besloten kring met de Kieveloeët, de dames en Goe Gehusseld onder het genot van een pilsje geschonken door Ger Koopmans een definitief einde gemaakt aan het officiële gedeelte van de vastelaovend want naar huis gingen we nog niet. Stefan de voorzitter van de fanclub van de Kieveloeët ook wel bekend als Mr Mallemolen, gooide nog enkele prachtige gedichten over de tafel met als hoogte punt het gedicht Muggetje.
De vastelaovend is nu echt voorbij en ik kijk terug op een bewogen en onvergetelijke ervaring, waar intens verdriet en groot geluk elkaar afwisselden. Dit zal mij en Miriam voor altijd bijblijven en ben ontzettend blij dat ik ja gezegd heb tegen de vraag of ik Prins wilde worden, en ben de Kieveloeët erg dankbaar dat zij mij ook het vertrouwen en de ondersteuning hebben gegeven.
Iedereen echt iedereen enorm bedankt!!!